درد دل‌های نگفته ۱۰روز پس از سقوط مرگبار

۱۰ روز بعد از سقوط مرگبار هواپیمای ایران۱۴۰خانواده قربانیان این حادثه به‌دلیل بی‌توجهی مسئولان و برخورد نادرست آنها بعد از این ماجرا گلایه دارند.

خبر طبس: ۱۰ روز بعد از سقوط مرگبار هواپیمای ایران۱۴۰خانواده قربانیان این حادثه به‌دلیل بی‌توجهی مسئولان و برخورد نادرست آنها بعد از این ماجرا گلایه دارند.

به گزارش خبر طبس، بیشتر آنها می‌گویند بعد از حادثه انتظار کشنده‌ای را برای اطلاع از وضعیت عزیزان‌شان تحمل کرده‌اند و مسئولان پاسخگوی آنها نبوده‌اند. آنها که در این چند روز درگیر مراسم تدفین عزیزان‌شان بودند حالا کمی فرصت دارند تا این ماجرا را پیگیری کنند.

مهناز استاد که خواهرش مژگان را در این حادثه از دست داده می‌گوید: آن روز یکی از تلخ‌ترین روزهای عمرم بود. تا ساعت۴ هیچ خبری از خواهرم نداشتیم و سرگردان بیمارستان‌ها بودیم. بعد متوجه شدیم او جزو کشته‌شدگان است. بعد که رفتیم پزشکی قانونی باز هم هیچ‌کس پاسخگو نبود و می‌گفتند باید منتظر باشید. چون ما می‌خواستیم به طبس برویم گفتند جنازه را با هواپیما می‌فرستیم. بالاخره روز پنجشنبه جنازه‌ها با یک هواپیمای بوئینگ به طبس رسید. ای کاش وقتی آنها زنده بودند سوار بوئینگ می‌شدند نه اینکه جنازه‌هایشان را با هواپیمای ایمن بفرستند.

او ادامه می‌دهد: مااهل طبس هستیم و خودم بارها با همان هواپیمایی که سقوط کرد سفر کرده بودم. همیشه خراب بود و صدای زیادی داشت. بیشتر اوقات با تأخیر حرکت می‌کرد. یک مرتبه ۱۰ساعت تأخیر داشت. همه می‌گفتند بالاخره این هواپیما یک روزی سقوط می‌کند. اصلا این هواپیمای کوچک به درد این مسیر طولانی نمی‌خورد اما نمی‌دانم چرا اصرار داشتند همچنان پرواز کند.

یکی دیگر از قربانیان سقوط این هواپیما دختر ۱۹ساله‌ای به نام موژان جهانگیری است. پدرش، ایرج جهانگیری می‌گوید: قرار بود من با آن هواپیما بروم اما به جای من دخترم رفت و متأسفانه این حادثه اتفاق افتاد. از آن روز تا به حال هیچ‌کس سراغی از ما نگرفته و حتی به ما تسلیت هم نگفتند. هرچند ما نیازی به تسلیت کسی نداریم اما جا داشت در ۴روز بعد از سقوط که ما سرگردان بودیم مسئولان کمک‌مان می‌کردند تا کمی از درد و رنج مان کم شود اما گرفتاری‌های مربوط به تحویل گرفتن اجساد غم ما را دوچندان کرد. وی ادامه می‌دهد:

چند مرتبه برای تحویل گرفتن اجساد به پزشکی قانونی رفتیم اما جواب درستی به ما ندادند تا اینکه گفتند شما به شهرتان بروید و ما جنازه‌ها را می‌فرستیم. ما هم به سمت طبس حرکت کردیم و وقتی ۱۰۰کیلومتر بیشتر نمانده بود که به مقصد برسیم از تهران تماس گرفتند و گفتند برای تحویل گرفتن جسد باید مدارک بیاورید. نمی‌دانم دلیل این ناهماهنگی‌ها چه بود. گلایه‌های این پدر داغدار یکی‌دو تا نیست. او دل پرخونی دارد: اصلا معلوم نیست چرا به این هواپیما اجازه پرواز دادند. به یک ماشین سواری که معاینه فنی نداشته باشد اجازه تردد در خیابان داده نمی‌شود. نمی‌دانم چرا چنین هواپیمایی دائم در حال پرواز بود. با وجود این من پیگیری این ماجرا را حق قانونی خودم و خانواده‌ام می‌دانم.

منبع: روزنامه همشهری

4 دیدگاه دربارهٔ «درد دل‌های نگفته ۱۰روز پس از سقوط مرگبار;

  1. مردم طبس عشق هواپیما دارند.
    هواپیمای صحرای طبس نام طبس را با خود گره زد.
    هواپیمای آرکیو۱۷۰ نام طبس را دوباره زنده کرد.
    ایران ۱۴۰ نام طبس را جاودانه کرد.
    در یک اقدام انقلابی سفر با هواپیما را تحریم کنید…………..

  2. سلام.اجساد این عزیزان بایک فروند انتونف ۷۴باری وارد طبس شد.و بویینگ در کار نبود.خداوند همشون رو رحمت کنه.

  3. خانواده های محترم داغدار:
    ما مردم طبس را در غمتان شریک بدانید. شاید شما روز حادثه فکرتان فقط معطوف عزیزانتان بوده ولی من همان روز در شهر بودم و دیدم خانمی که بسیار پریشان بود و برای خرید کیفش را فراموش کرده بود و علت این فراموشی را درگیری ذهنش نسبت به سقوط هواپیمایی می دانست که همشهریانش در آن بودند.
    تا کنون به دلیل بغضی که من را فرا گرفته و حتی هنوز هم نمی توانم باور کنم که به دلیل سهل انگاری عده ای، ده ها عزیز جانشان را از دست بدهند نتوانسته ام در این سایت یا پایگاه های خبری دیگر حتی یک تسلیت هم بگویم، ولی اکنون لازم دانستم بگویم که ما همیشه هستیم و ما را در غمتان شریک بدانید. عزیزان شما ، عزیزان ما بودند و هستند.
    توکلتان به خدا باشد و از مسئولان می خواهم پای حرف این عزیزان بنشینند تا دردشان فقط داغ عزیزانشان باشد نه زخم زبان و بی اعتنایی مسئولان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یازده + هجده =