در متون معتبر دین اسلام و زرتشت، حقوقی مربوط به تعامل انسان به عنوان اشرف مخلوقات، با سایر موجودات عالم تدوین شده است که برگرفته از جهان‌بینی این دو دین از باور به خدا و جایگاه خیر و شر در عالم است.
چکیده
در متون معتبر دین اسلام و زرتشت، حقوقی مربوط به تعامل انسان به عنوان اشرف مخلوقات، با سایر موجودات عالم تدوین شده است که برگرفته از جهان‌بینی این دو دین از باور به خدا و جایگاه خیر و شر در عالم است. برخی مدعی هستند آیین اسلام در این خصوص، در مقایسه با زرتشت خشن‌تر بوده و احترامی برای حیات سایر موجودات قائل نیست. این پژوهش به دنبال استخراج این حقوق در منابع و متون معتبر این دو دین، چهره حقیقی تعامل آن دو را با موجودات عالم ترسیم نموده، نگاه هریک از دو دین را آشکار نماید. حاصل یافته‌های مقاله این است که اسلام جز در مواردی محدود، از جمله تهیه غذا و یا دفع ضرر از جان، اجازه کشتن موجودات را نمی‌دهد، اما آیین زرتشت، با اعتقاد به وجود موجودات شرور اهریمنی، جانداران عالم را به سه دسته مقدس، مباح و منفور تقسیم می‌کند. دسته سوم، حتی در صورت عدم ورود به محل زندگی و ایجاد ضرر جانی یا مالی، از نظر این آیین محکوم به مرگ هستند.
کلیدواژه‌ها: حقوق حیوانات، خیر و شر، موجودات اهریمنی، اسلام، زرتشت.
نویسندگان:
محمد ملائی/ دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه دین دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
محمدجواد اصغری/ استادیار دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
فصلنامه معرفت ادیان – سال هشتم، شماره اول، پیاپی ۲۹، زمستان ۱۳۹۵.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 