حافظ زیبایی شعرش را مدیون قرآن است/حافظ شاعر اصلاح طلب اجتماعی است

علی اصغر باباصفری، استاد سابق ادبیات دانشکاه اصفهان درگفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، اظهارکرد: حافظ شاعر برجسته ایران و جهان است که شعرش در اوج قله زیبایی ادبیات جهان قرار دارد و خود او  نیز در شعرش به این موضوع اشاره می‌کند که ( ندیدم بهتر از شعر تو حافظ/ به قرآنی که اندر سینه داری)؛ و این نشان می‌دهد که خود حافظ نیز به زیبایی و استحکام شعرش توجه داشته است.وی با بیان اینکه شعر حافظ، شعر انسانیت است و در حقیقت نهاد انسان را با همه خوبی‌ها، بدی‌ها و زشتی‌ها و زیبایی‌ها بیان می‌کند، افزود: شعر حافظ جزء شاهکارهای بین‌المللی به شمار می‌آید و در حقیقت تاثیر بسیار عمیقی بر ادبیات جهان داشته و به همین دلیل می‌بینیم  برخی از شعرای دیگر ملت‌ها، تاثیر مستقیمی از حافظ گرفته‌اند که نمونه آن «گوته» شاعر معروف آلمانی است که شعر او نیز از شاهکارهای بین‌ا‌لمللی به‌شمار می‌رود، وی دیوانی به نام «دیوان شرقی دیوان غربی» دارد که در آنجا ارادت تام خود را نسبت به حافظ نشان می‌دهد و به حافظ می‌گوید که این تو بودی که این حس و حال را به من دادی و این تغییر روحی را در من ایجاد کردی و همیشه با عظمت از حافظ یاد می‌کند.این محقق و پژوهشگر ادبیات فارسی ادامه داد: تاثیر حافظ را ما در ادبیات شاعران بعد از خود او در ایران و جهان می‌بینیم و به همین دلیل می‌شود گفت که  زیباتر از شعر حافظ ما در ادبیات ایران و جهان سراغ نداریم.وی با بیان اینکه عنصر انسانیت برجسته ترین عنصر در شعر حافظ است، گفت: کلام حافظ، کلام بشری بوده و بیشترین توجه حافظ به جنبه‌های مختلف انسان با همه خوبی‌ها، بدی‌ها، زشتی‌ها و زیبایی‌هایش است و البته در شعر حافظ چیزهای بسیار دیگر نیز آمیخته شده و خود حافظ نیز به این نکته اشاره می‌کند  که (ز حافظان جهان کس چو بنده جمع نکرد/ لطایف  حکمی با نکات قرآنی). حافظ لطایف  حکمت و اندیشه را با نکات و آیات قرآنی چنان در هم آمیخته و در هم جمع کرده که مثل آمیختن شیر و شکر در هم است که دیگر نمی‌توان آن  را از یکدیگر جدا کرد؛ بنابراین کلام حافظ با قرآن و حدیث پیوند بسیار عمیق و ناگسستنی دارد. باباصفری ادامه داد: درحقیقت شعر حافظ نماینده تفکر ایرانی در دوره خودش است و ابعاد مختلفی را  بیان کرده است. حافظ یک شاعر مسلح و اصلاح طلب اجتماعی می‌باشد که مسائل  روزگار زمان خودش و انحرافات آن دوران و حتی ادوار دیگر را به زیباترین شکل با زبان طنز و انتقاد بیان می‌کند.وی در خصوص تاثیرپذیری شعر حافظ از قرآن، گفت: این تاثیرپذیری بسیار گسترده و عمیق بوده ولی به صورتی است که  در نگاه اول از آن یافت نمی‌شود ولی با مقداری تامل و تعدیل می‌توان پیوند اشعار او را با قرآن دید و این پیوند با قرآن به شکل‌های مختلف تمهید و بخشی به شکل اقتباس دیده می‌شود، اقتباس نیز یعنی اینکه بخشی از قرآن را در شعرش آورده است.وی ادامه داد: اشارات قرآنی  در شعر حافظ نیز بسیار برجسته است و خود حافظ نیز اشاره به این مطلب دارد و می‌گوید (هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم/ گر به دیوان غزل صدرنشینم چه عجب).حافظ زیبایی شعرش را مدیون قرآن می‌داند و معتقد است که به برکت قرآن این کار را انجام داده و در جای جای دیوانش  به این نکته اشاره می‌کند و بنابراین می‌گوید (ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ/ به قرآنی که اندر سینه داری) و این نشان می‌دهد که وی چه میزان به قرآن توجه داشته است.این استاد دانشگاه افزود: از دوست داران معاصر حافظ نیز شخصی به نام محمد گل اندام است که بعد از مرگ حافظ دیوان حافظ را جمع آوری کرده  و در مقدمه‌ای که بر دیوان حافظ نوشته به این موضوع اشاره دارد که حافظ به دلیل اشتغالش به مباحث قرآنی و تفسیری، فرصت جمع آوری غزلیات پراکنده خود را پیدا نکرده واین کار را من بعد از مرگش انجام داده‌ام.وی گفت: حافظ به عنوان کسی که با قرآن مأنوس بوده و قرآن را در کلام خودش آورده است، در کلامش جوری با قرآن مانوس شده  که مانند ترکیب شیر با شکر می‌باشد که جدا نشدنی است. به همین دلیل ما همانطور که به قرآن رجوع و استخاره می کنیم به دیوان حافظ نیز رجوع کرده و تفعل می‌زنیم.