درحالی که بسیاری تصور می کنند توطئه های بزرگ برای تسلط جهان، نشئت گرفته از ایدئولوژی های سیاسی است اما در واقعیت هژمونی آمریکایی به وسیله حرص و طمع انسان ها تقویت شده است.
در سال ۱۹۲۸ هنگامی که کمپانی آمریکایی فروت با معضلات کارگری در کلمبیا مواجه شد، سربازان کلمبیایی را در اختیار داشت که برای حفظ تولید و سود، صدها تن از اعتصاب کنندگان را ضرب و شتم کردند. دلیل این که کلمبیا از منافع آمریکا حمایت کرد این بود که وزارت خارجه ایالات متحده میزبان نمایندگان این کمپانی در سفارت خانه آمریکا در بوگوتا بود که با واشنگتن ارتباط داشت.
اقدامات این کمپانی در کلمبیا با یک حادثه متعارف فاصله داشت. در همین زمینه ژنرال اسمدلی بوتلر افسر نیروی دریایی آمریکا کتابی با توجه به تجربه شخصی اش در زمینه جنگ های بین قاره ای برای شرکت های نفتی، بانکداران وکمپانی های میوه نوشت.
نزدیک به یک قرن پیش منافع شرکت های بزرگ کنترل کننده کامل مکانیزم های حاکمیت آمریکا، تعیین سیاست داخلی و خارجی و استفاده از ارتش کشور برای به دست آوردن سود شخصی در سراسر جهان بود. این ترتیبات در طول زمان از بین رفت اما به مرور شکل دیگری به خود گرفت.
اتاق بازرگانی و آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده
اتاق بازرگانی آمریکا در وب سایت خود اعلام کرده است که یک سازمان لابی گر و نماینده میلیون ها کسب و کار کوچک و بزرگ است. در واقع این اتاق سازمانی است که به وسیله بزرگترین اعضایش اداره می شود. این اعضا شامل شرکت های شورون، سیتی، کوکاکولا، شورولت، مک دونالد، فورد، اکسون، هانی ول، ویزا و بسیاری از شرکت های دیگر هستند.
اگرچه به شکل ذاتی هیچ مشکلی در زمینه یک سازمان لابی گر یا شرکت های آمریکایی که در خارج از کشور فعالیت می کنند وجود ندارد اما این سازمان های لابی گر تاثیرات عظیم و متمرکزی برجای می گذارند. اتاق بازرگانی آمریکا نه تنها بزرگترین شرکت در ایالات متحده بلکه در کل دنیا است که تاثیر مستقلی بر سطوحی از حاکمیت آمریکا دارد.
امروز وزارت خارجه آمریکا نماینده منافع آمریکاست که مترادف با منافع شرکت ها فهمیده می شود. شاید به همین دلیل است که سازمان هایی مثل آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده(یو اس اید) و بنیاد ملی دموکراسی ، بودجه و دستورالعمل خود را از وزرات خارجه دریافت می کنند.
یو اس اید برای مثال به طور آشکار به همکاری مشترکش با اتاق بازرگانی آمریکا و شرکت بزرگ صنایع کشاورزی مونسانتو می بالد. فعالیت های مونسانتو به وسیله منابع وزارت خارجه و پول مالیات در قالب کمک های مربوط به توسعه کشورهای در حال توسعه سراسر جهان از آفریقا و آسیا تا جنوب آمریکا گسترش یافته است.
بنیاد ملی دموکراسی نیز به شکل مستقیم به وسیله نمایندگی از برخی شرکت های وال استریت مثل اکسون، گلدمن ساچس، بوئینگ، سیتی گروپ، فورد و ویزا رهبری می شود. اگرچه بسیاری از صاحب امتیازان این بنیاد به عنوان فعالان لیبرالِ چپ گرا علیه فساد در کشورهای خود فعالیت می کنند اما در حقیقت به سادگی از کنار فساد می گذرند. بنا براین ، می توانند بر بازارها و منابع مسلط شوند.
منازعات، کودتاها و تسخیرها
انجام تجارت و کسب و کار به ذات خودش لزوما یک چیز بد نیست. هرچند شرکت های آمریکایی از طریق یو اس اید و بنیاد ملی دموکراسی و توابعشان کارهایی بیشتر از تجارت انجام می دهند. به طور معمول کشورها نمایندگی به خارج از کشور برای یافتن منافعِ متقابل، زمینه مشترک و انجام مذاکره برای توافقات احتمالی می فرستند و ایالات متحده ، کشورها را از طریق قدرت نرم و درجه های متفاوتی از نیروی نظامی آشکار و پنهان به سمت منافع خود ناگزیر می کند.
آن ها از طریق برنامه های توسعه و دموکراسی به طور نظام مند زیر ساخت، رسانه و نظم سیاسیِ کشورهای هدف را در دست می گیرند و به تدریج رژیم های این کشورها را از طریق انتخابات مسالمت آمیز، انقلاب های رنگی و یا عملیات تغییر رژیم با حمایت نیروی نظامی مطیع می کنند. رژیم تغییر یافته پس از آن به نفع منافع آمریکا خدمت خواهد کرد.
یو اس اید و گروه های وابسته به بنیاد دموکراسی بودند که به پر شدن خیابان های کشورهای غرب آسیا در سال ۲۰۱۱ کمک کردند و باعث سال ها جنگ و تخریب این کشورها شدند و منطقه را به سمت منازعات گسترده تر و طولانی تر که در راستای منافع سیاست خارجی آمریکا بود سوق دادند و وال استریت در خاورمیانه با سودهایی مثل کاهش رقبا، تامین صنعت تسلیحات سنگین، گرفتن امتیاز شرکت های نفتی و سرمایه گذاری رو به رو شد.
امروز کشورهایی مثل تایلند با مخالفانی رو به رو هستند که به طور کامل با دائمی شدن حضور سفارت خانه های اروپا و آمریکا و نهادهایی مثل یو اس اید و بنیاد دموکراسی مخالف هستند. در مقابل ، فعالانی وجود دارند که زمانبندی رسانه های اجتماعی خود را منحصرا با توجه به مقاصد وزارت خارجه آمریکا پر می کنند. برای چند دهه منافع ویژه آمریکا ، تسلط اقتصادی و ژئوپولیتیکی بر تایلند حاکم بود. با ظهور چین، وال استریت پنجره فرصت ها برای استفاده از تایلند و دیگر دولت های در حوزه چین را در حال بسته شدن دید.
درحالی که بسیاری تصور می کنند توطئه های بزرگ برای تسلط جهان، نشئت گرفته از ایدئولوژی های سیاسی است اما در واقعیت هژمونی آمریکایی به وسیله حرص و طمع انسان ها تقویت شده است. یو اس اید و بنیاد دموکراسی اغلب به منازعات و حتی جنگ ها دامن زده اند. این مسئله شامل منازعات اخیر در شمال آفریقا و خاورمیانه بود. هر دوی این سازمان ها نقش هایی در پایان منازعات و جنگ ها مثل جنگ افغانستان ایفا کرده اند همان جایی که آن ها از طریق بازسازی صنایع، زیر ساخت ها و نهادهای تخریب شده مستقیما با دخالت واشنگتن و وال استریت وارد عمل شدند.
درک این که سیاست خارجی آمریکا از منافع شرکت ها و تمایل برای تسلط بر منافع بازارها نشئت می گیرد مسئله مهمی است.
منبع:
نویسنده:
تونی کارتولوچی: محقق در زمینه مسائل ژئوپولیتیک
مترجم: مریم فتاحی
انتهای متن/