بیرجند – ایرنا – روستای سَرخُنگ شهرستان درمیان از روستاهای هدف گردشگری و سرسبز استان خراسان جنوبی است اما اهالی این روستا از نبود آب شرب رنج می برند.
به گزارش پایگاه خبری طبس نیوز به نقل از ایرنا، در دل کویر تفتیده استان مرزی خراسان جنوبی که ۱۹ سال خشکسالی را پشت سر گذاشته در دل کوه ها و در منطقه ای کاملا کوهستانی روستاهای هدف گردشگری نیز وجود دارد که چشم هر بیننده را به خود خیره می کند.
روستای سرخنگ از توابع شهرستان درمیان در ۶۵ کیلومتری مرکز استان یکی از این روستاهاست که فضای سبز آن مانند نگین انگشتری در دل کوه و کویر خودنمایی می کند.
اینکه در دل کویر کوهی دامن گسترانیده و خانه هایی به رنگ طبیعت در آن نقش ببند انگار رویایی بیش نیست تصورش را نمی کردم در اقلیمی که تا چشم کار می کند بیابان است و بیابان، روستایی ماسوله مانند پدیدار شود.
طبیعت سخاوتمند سرخنگ فرشی زمردین را جلوی پای میهمانانش پهن کرده و چنارهای سر به فلک کشیده با قدمت ۴۰۰ ساله در این ظهر گرم کویری سایه مهرشان را بر سرمان می گستراند.
میهمانانی که با روحی خسته و تشنه اما سرشار از هیجان از این محل گذر می کنند برای لحظه ای قدم در جایی می گذارند که در تضاد و تقابل آشکاری با اقلیم پیرامون است.
آری در روستای سرخنگ تنها ۵۰ خانوار ۱۲۰ نفره ساکن هستند انسان هایی با صفا و مهربانی که با یکدیگر یک خانواده بزرگ را شکل داده اند.
خانه های این روستا بدون هیچ حریم مشخصی در جوار هم ساخته شده و حیات یک خانه پشت بام خانه دیگریست، نه تنها دیوارها مفهومی ندارد که برخی ملزومات از جمله طویله، تنور، سرویس های بهداشتی و … بین خانواده ها مشترک است.
سال های سال است که مردمان این دیار به دلیل همسفره گی و همدلی شرایط سخت زندگی در دل بهشت را پذیرفته و بر روی یک کوه شیب دار بساط زندگی پهن کرده و آهنگ زندگی می نوازند.
در کنار همه این زیبایی و شگفتی های این روستای هدف گردشگری، رئیس شورای اسلامی آن از انتظار ۱۰ ساله خط انتقال آب به روستا می گوید.
عضو شورای اسلامی بخش قهستان درمیان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: ۱۰ سال پیش کلنگ پروژه انتقال آب به روستا سرخنگ به زمین زده شد و همان سال های اولیه تمامی اقدامات اولیه از جمله منبع ذخیره آب، لوله کشی و سایر اقدامات مورد نیاز با همکاری اهالی روستا انجام شد.
محمد اشرفی ادامه داد: از آن سالها تاکنون به اندازه دیوان حافظ در خصوص تکمیل خط انتقال آب روستا با مسئولان وقت آب و فاضلاب روستایی و سایر دستگاه ها مکاتبه کرده ایم اما تنها حرفی که شنیده ایم قول و قرارهای ۶ ماهه و یکساله بوده که هنوز به پایان نرسیده است.
وی بیان کرد: خط انتقال آب از یک طرف به طول سه کیلومتر و از سوی دیگر هشت کیلومتر تا منبع اصلی ذخیره آب فاصله دارد اما مسئولان فقط دم از کمبود اعتبار می زنند.
وی اظهار داشت: در زمانه ای که همه جامعه به ویژه اقشار روستایی از مشکلات اقتصادی رنج می برند اما در این روستا مردم هزینه های هنگفتی برای این مهم صرف کرده اند هزینه هایی که کاش با تکمیل خط انتقال دردی از مردم روستا دوا کند.
اشرفی با بیان اینکه آب شرب اهالی روستا با تانکر تامین می شود، یادآور شد: سال های گذشته آبرسانی به وسیله ۲۲ تانکر انجام می شد که اکنون به ۹ تانکر کاهش یافته است.
وی افزود: اینکه خانه های اهالی بر روی کوه بنا شده حمل و نقل آب با دست یا حیوان سخت و نفس گیر بوده و کوچه های تنگ آن امکان عبور و مرور وسایل نقلیه را غیر ممکن ساخته است.
رئیس شورای اسلامی روستای سرخنگ گفت: در حال حاضر ۳۰ درصد بافت روستا قدیمی و مابقی جدید احداث شده است.
اشرفی بیان کرد: در حالیکه این روستا هدف گردشگری معرفی شده که قبل از آن اقدامات و زیرساخت های اولیه از جمله سطل های زباله، رعایت حریم شخصی مردم، آب شرب و سایر ملزومات فراهم نشده است.
وی ادامه داد: اینکه روستا به عنوان هدف گردشگری معرفی شده بسیار قابل تقدیر است اما کاش داخل روستا یا مزار موجود در آن مکانی برای اسکان مسافران و گردشگران تعبیه می شد.
وی اضافه کرد: سال های گذشته سایت گردشگری بین روستای سرخنگ و درخش با هزینه کرد ۲۰۰ میلیون تومان راه اندازی شد اما به دلیل نبود زیرساخت های اولیه استقبال گردشگران کم بوده و بیشتر تمایل آنها اراضی، باغ و املاک روستاست.
عضو شورای اسلامی بخش قهستان درمیان اظهار داشت: مسئولان اذعان دارند روستای سرخنگ دارای قنات های جاری بوده و مشکل آب ندارد این در حالیست که کوهستانی بودن روستا و قرار داشتن واحدهای مسکونی در دامنه کوه امکان دسترسی به آب را با مشکل مواجه کرده است.
اشرفی افزود: در حال حاضر هفته رشته قنات از روستا عبور می کند که ۶ رشته متعلق به درخش است و به صورت شریکی استفاده می شود گاهی استفاده از این قنوات اعتراضات اهالی روستای مجاور را در پی دارد.
وی ادامه داد: تاکنون هیچگونه اقدامی برای این قنوات بعد از گذشت ۴۰ سال از انقلاب اسلامی انجام نشده است، دریغ از یک قاشق سیمان، لذا این قنات ها رمق ۱۵ سال گذشته را ندارد.
نبود پایگاه اوقات فراغت یکی دیگر از مشکلاتی بود که رئیس شورای اسلامی روستای سرخنگ به آن اشاره کرد و گفت: در این روستا هیچ مکانی ورزشی یا تفریحی برای گذراندن اوقات فراغت جوانان در نظر گرفته نشده است.
به گفته اشرفی، در ایام تعطیلات جوانان و نوجوانان این روستا که به دلیل نبود مدارس مقطع راهنمایی و متوسطه در خوابگاه های شبانه روزی ساکن هستند به روستا بر می گردند اما برای گذراندن اوقات فراغت با مشکل مواجه هستند.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی خراسان جنوبی هم گفت: انتقال خط آب به روستای سرخنگ درمیان به زودی از طریق مجتمع کلاته ملا تامین خواهد شد.
مهدی صفوی نژاد گفت: مجتمع کلاته ملا ۱۲ روستای درمیان با جمیعت ۷۰۰ خانوار را تحت پوشش قرار می دهد و تا پایان امسال نیمی از این روستاها از آب شرب بهره مند خواهند شد.
وی اظهار داشت: سال گذشته برای راه اندازی این مجتمع سه میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان اعتبار اختصاص یافت که عملیات شبکه انتقال آب روستای سرخنگ و پنج روستای دیگر تا پایان سال جاری به پایان می رسد.
وی اضافه کرد: عملیات احداث مجتمع کلاته ملا از ۲۷ مهرماه ۹۶ آغاز شده و تا مهرماه ۹۸ به پیمان گذاشته شده و به بهره برداری کامل خواهد رسید.
امید است مسئولان استان این بار پای قول و قرارهای خود ایستاده و دغدغه بزرگ نبود آب شرب اهالی این روستا را تامین کنند.
در حال حاضر مردمان این روستای هدف گردشگری خراسان جنوبی تنها از طریق کشاورزی و دامداری امرار معاش می کنند اما اگر برای پتانسیل گردشگری این روستای زیبا برنامه ای هدفمند اجرا شود آنوقت است که صنعت توریسم برای مردم درآمد زا خواهد شد چراکه ورود توریست به معنای چرخیدن چرخ اقتصاد است.
شهرستان درمیان با وسعت پنج هزار و ۷۹۷ کیلومتر مربع از شمال به شهرستان قاینات از جنوب به شهرستان سربیشه و از غرب به شهرستان بیرجند و شرق به طول ۷۰ کیلومتر با افغانستان مرز مشترک دارد.
شهر اسدیه مرکز شهرستان مرزی درمیان در ۱۰۵ کیلومتری شرق بیرجند قرار دارد.
گزارش: رقیه محمدی
۷۵۵۷ * ۶۰۵۴