شهید احمد رجبی

گویا احمد خود از شهادتش در ساعتی دیگر خبر داشت لذا انگشتر ازدواج خود را به عنوان یادگاری به هم‌رزم خود داده و با او خداحافظی کرد و گفت: باید برگردم به خط مقدم.

شهید احمد رجبیشهید احمد رجبی
نام پدر: محمد
تاریخ شهادت : ۱۳۶۴/۱۲/۱۶

 

 

زندگینامه

شهید احمد رجبی در شهریور ماه ۱۳۴۲ در روستای منصوریه در میان خانواده ای مذهبی و شهید پرور پا به عرصه گیتی نهاد و در دامن مادری فداکار و در کنار پدری زحمتکش که افتخار تقدیم دو فرزند خویش را در راه اسلام و انقلاب دارا می‌باشند پرورش یافت. چون به سن قانونی رسید، پدرش او را در دبستان ابتدایی همان روستا ثبت نام کرد و احمد با موفقیت دوران ابتدایی را در روستا و در کنار پدر و مادر سپری نمود و جهت ادامه تحصیل روانه شهرستان طبس شد.

او بعد از اتمام دوران راهنمایی در آموزشگاه بهیاری ارتش ثبت نام و مورد پذیرش قرار گرفت بعداً به اقتضای شغل و تحصیل خود به تهران منتقل و تشکیل خانواده داد و در تاریخ ۱۳۶۰/۷/۱ به استخدام ارتش درآمد و در پادگان لویزان با درجه گروهبان سومی مشغول به کار شد و تا زمان شهادت چندین مرتبه به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام و در آن جا خالصانه و صادقانه در گردان ۱۷۴ تیپ ۳ لشکر ۲۱ حمزه (ع) به عنوان امدادگر به مداوای مجروحان پرداخت.

سرانجام احمد آخرین اعزام خود را از تهران در فصل زمستان سال ۱۳۶۴ انجام و پس از چند صباحی در جبهه در عملیات والفجر ۸ که با رمز مقدس یا زهرا (س) با هدف تأمین و تصرف شبه جزیره فاو و کوتاه کردن دست رژیم متجاوز عراق از آب‌های خلیج فارس در نیمه شب مورخه ۱۳۶۴/۱۱/۲۰ شروع شده بود و مدت ۲۸ روز به طول انجامید شرکت کرد.

غروب یکی از روزهای عملیات به اتفاق یکی از هم‌رزمان جهت سرکشی به محل استقرار نیروهای خودی که جلوتر از آن‌ها مستقر بودند حرکت نموده و پس از عبور از رودخانه مأموریت خود را انجام داد، صبح روز بعد در برگشت آب زیاد رودخانه مانع از عبور آن‌ها گردید ولی گویا احمد خود از شهادتش در ساعتی دیگر خبر داشت.

لذا انگشتر ازدواج خود را به عنوان یادگاری به همرزم خود داده و با او خداحافظی کرد و گفت: باید برگردم به خط مقدم. نقل شده که احمد تنها برگشت و در داخل سنگر بود که مورد هدف گلوله توپ دشمن قرار گرفت و در تاریخ ۱۳۶۴/۱۲/۱۶ به درجه رفیع شهادت نایل گردید. پیکر پاک این رزمنده ارتش اسلام پس از تشییع در محل سکونت خود در منطقه داراب آباد تهران به خاک سپرده شد و بعداً مزار یادبودی در قبرستان روستای زادگاهش منصوریه برایش درست نموده‌اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

7 + چهارده =