نورنیوز – گروه جامعه: دو هفته دیگر پرسپولیس تهران در استادیوم آزادی میزبان تیم «النصر» عربستان و ستاره پرتغالی‌اش، کریستیانو رونالدوی افسانه‌ای است. فارغ از نتیجه‌ای که در پایان مصاف دو تیم مطرح غرب آسیا در مستطیل سبز به دست می‌آید، نخستین امتیاز این بازی بهنام دیپلماسی موفق منطقه‌ای ثبت خواهد شد؛ زیرا نه تنها طلسم هفت ساله بازی تیم‌های فوتبال دوکشور در ورزشگاه‌های ایران و عربستان می‌شکند، بلکه تسری مواهب یک توافق از آوردگاه سیاست به میدان ورزش نشان می‌دهد پیمان تازه میان دو قدرت منطقه‌ای، برخلاف ادعاها، «تشریفاتی» و «تزئینی» نبود.
۱۹اسفند ماه سال گذشته و ساعتی پس از آنکه از توافقنامه عادی سازی روابط ایران و پادشاهی عربستان سعودی به امضای دریابان علی شمخانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و العیبانی همتای سعودی او رسید، محافل سیاسی و رسانه‌ای غربی با بهت و تردید به اراده دستانی نگریستند که در پکن به‌گرمی فشرده شد.
پس از رسانه‌ای شدن توافق میان تهران وریاض، شمار زیادی از تحلیلگران منطقه‌ای و بین‌المللی پیمان جدید را غیرقابل اجرا و صرفاً اقدامی برای مدیریت تنش می‌دانستند. اگرچه در ظاهر، مهمترین اثر این توافق افزایش امیدواری‌ها برای پایان یافتن تنش‌ها میان ایران و عربستان بود اما بلافاصله همه نگاه‌ها متوجه به هم ریختن معادلات و بالتبع معاملات غربی-عبری تحت عنوان «توافق آبراهام» شد که صهیونیست‌ها مشتاقانه منتظر میوه دادن آن، یعنی عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی و انزوای ایران بودند.
بر همین اساس محافل رسانه‌ای و سیاسی تحت زعامت آنها در واکنش‌های ابتدایی تلاش کردند تفاهم ایران و عربستان را یک «نمایش امضاء»، «صلحی سرد» یا توافقی بادکنکی و توخالی قلمداد کنند که در بهترین وضعیت به احیای روابط حداقلی دیپلماتیک منجر خواهد شد اما در فاصله امضاء توافقنامه عادی سازی روابط تاکنون تحرکات دو کشورشامل افزایش سفرها، دعوت متقابل مسئولان بلندپایه دو کشور، بازگشایی سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌ها و معرفی سفرای جدید، نشان داد که اراده تهران وریاض برای ورود به مرحله جدید از روابط دو جانبه بسیار جدی هستند.
با این حال کشورهایی که خاورمیانۀ امن، ثبات منطقه‌ای و توسعه همکاری‌ها را در تضاد کامل با منافع‌شان می‌بییند، همواره ادعا می‌کردند کدورتی که از سال ۲۰۱۶ روابط ایران و عربستان را تیره و تار کرده بود، عمیق‌تر و ریشه‌دارتر از آن است که با چند دور مذاکره و یکی دو توافقنامه حل و فصل شود.
بر همین اساس در آستانه برگزاری لیگ قهرمانان آسیا و اعلام برنامه رویارویی تیم‌های باشگاهی ایران و عربستان سعودی فضا‌سازی رسانه‌ای گستردهای با طرح کلیدواژه «زمین بازی» به عنوان نقطه اختلافی میان ایران و عربستان سعودی آغاز شد.
دو هفته پیش بود که قرعه‌کشی مرحله گروهی فصل ۲۰۲۴-۲۰۲۳ لیگ قهرمانان آسیا در مقر AFC در شهر کوالالامپور مالزی برگزار شد و پرسپولیس تهران، سپاهان اصفهان و نساجی مازندران، سه نماینده ایران در این دور از مسابقات رقبای خود را شناختند.
بر اساس اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا، مرحله گروهی این رقابت‌ها از ۲۷ شهریور آغاز می‌شود و یک روز بعد از آغاز بازی‌ها، پرسپولیس از ایران و النصر از عربستان به مصاف هم خواهند رفت. درچارچوب همین رقابت‌ها الاتحاد و کریم بنزما به مصاف سپاهان می‌رود و الهلال با نیمار نیز در مقابل نساجی مازندران قرار می‌گیرد.
اینجا بود که عنوان شد ممکن است مانند هفت سال گذشته مسابقات میان نمایندگان دو کشور، در زمینی بی‌طرف و کشوری ثالث برگزار شود. روی‌های که از سال ۲۰۱۶ با درخواست و شکایت عربستان آغاز شده بود. به‌رغم گمانه‌زنی‌ها اما کنفدراسیون فوتبال آسیا درنهایت رسما اعلام کرد که از این پس دیدارهای نمایندگان فوتبال ایران و عربستان سعودی در لیگ قهرمانان آسیا در خاک دو کشور برگزار خواهد شد؛ به این ترتیب هم «غائله ساختگی میزبانی» ختم به خیر شد و هم گزارش‌ها و تحلیل‌های بافته شده‌ای که قرار بود درصورت برگزاری بازی‌ها در کشور ثالث، رونمایی شود، پنبه شد و مستطیل فوتبال، سبز ماند.
این رخداد قابل توجه که البته بدلیل حضور ستاره‌های نامدار در تیم‌های باشگاهی عربستان سعودی جذابیت‌های خاص خود را نیز دارد اگرچه ماهیتاً از جنس ورزش است اما ساده انگاری است که آن را محصول توافق سیاسی میان ایران و عربستان ندانیم و به سادگی از کنار ارزش‌های آن در حوزه شتاب گرفتن روابط میان تهران و ریاض عبور کنیم.
نورنیوز