معادله سکوت و ابهام نصرالله؛ آیا ساعت صفر نزدیک است؟

نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: «خاورمیانه روی لبه چاقو حرکت می‌کند»؛ این تعبیری است که رسانه‌ها برای توصیف شرایط چند هفته گذشته منطقه غرب آسیا به کار می‌برند، اما نه الزاما به خاطر غرش موشک‌ها در آسمان غزه و سرزمین‌های اشغالی، بلکه از جهت بازی پیچیده و ابهام سنگین‌تری که از سوی همسایه شمالی فلسطین اشغالی در جریان است.


گرچه از فردای هفتم اکتبر و عملیات غافل‌گیرکننده حماس، تقریبا هیچ روزی در مرز بین لبنان و فلسطین اشغالی بدون تبادل آتش نگذشته، اما این سروصداها در برابر آنچه محافل سیاسی، بین‌المللی و رسانه‌ای نگران آن هستند، کم‌اهمیت‌تر به نظر می‌آید، تا جایی که هر قدر صفیر گلوله‌ها و آتش بمباران‌ها در این منطقه کمتر می‌شود، حجم نگرانی‌ها افزایش می‌یابد.


«سی‌ان‌ان»، این فضا را این‌گونه تعبیر می‌کند که؛ «کرکننده‌ترین صدا در این میان، سکوت سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان است.»


تحرکات بین‌المللی نشان می‌دهد که دیپلماسی برای جلوگیری از سرایت جنگ و گسترش جغرافیای درگیری‌ها فعال‌تر شده و آمریکا نیز به بهانه «بازدارندگی»، دو ناوگروه ضربتی خود را به شرق مدیترانه فرستاده است.


برخی ناظران اما معتقدند؛ غرب آسیا به یک بمب ساعتی تبدیل شده که هیچ‌کس از زمان انفجار آن اطلاعی ندارد. ماشین کشتار صهیونیست‌ها در غزه، محاصره کامل این باریکه ساحلی و قطعی آب، برق و اتمام ذخایر سوخت، حمله به بیمارستان‌ها، مساجد و کلیساها گواه شرایط آخرالزمانی در این منطقه است.


با وجود کشتار خبرنگاران، قطعی اینترنت و اختلال جدی اطلاع‌رسانی، تصاویر و ویدئوهای محدودی که از این باریکه منتشر شده، به شدت تکان‌دهنده است، آن‌چنان که از قلب لندن گرفته تا استانبول، رم، نیویورک و بغداد، شهروندان معترض خواستار «آتش‌بس فوری» شده‌اند، خواسته‌ای که تاکنون بارها از سوی ایالات متحده در شورای امنیت وتو شده تا تل‌آویو به این پشت‌گرمی، به جای حمام خون، دریای خون راه بیندازد.


در چنین شرایطی، دوربین‌های متعددی به سمت لبنان چرخیده و روی تحرکات حزب‌الله و در راس آن سیدحسن نصرالله متمرکز شده است.


اقتدار کاریزماتیک متنفذترین رهبر سیاسی جهان عرب میان هوادارانش، مرهون سال‌ها رهبری گروهی  است که گرچه بسیاری تمایل دارند آن را صرفا نظامی معرفی کنند، اما در دهه‌های گذشته تمام خدمات و نیازهایی را که دولت لبنان قادر به ارائه آنها نبود، به مردم کشورش عرضه کرده است.


او در راس حزب‌الله نه تنها در جنگ‌ ۳۳ روزه، سرزمین‌های اشغالی لبنان را از رژیم متجاوز اسرائیل پس گرفت، بلکه بعد از جنگ بر زخم‌هایی مرهم گذاشت که نزاع نظامی ناسورش ساخته بود. 


بر همین اساس؛ رسانه‌های غربی معتقدند مهم‌ترین و البته خطرناک‌ترین گسل منطقه، مرز میان لبنان و اراضی اشغالی است، چه، حزب‌الله به مراتب توان نظامی بالاتر و منسجم‌تری از حماس دارد، در جنگ‌های شهری با تجربه است، توانایی اثبات‌شده‌ای در توقف رژیم اشغال‌گر دارد و به‌طور بالقوه می‌تواند جبهه سومی را در مرز سوریه و فلسطین اشغالی باز کند.


همین پیشینه باعث این سوال شده که آیا سکوت او یک راهبرد روانی علیه صهیونیست‌ها و مصداق آرامش قبل از طوفان است؟


تیزرهایی که با عنوان «منتظر او» منتشر شده، در کنار خروش حامیان فلسطین در مصر که با شعار  «اضرب اضرب یا نصرالله» خواستار بمباران تل‌آویو از سوی حزب‌الله لبنان شده بودند، ناظر به اشتیاق و انتظار برای نقش‌آفرینی تمام و کمال «نماد مقاومت علیه رژیم اشغال‌گر» است.  


سیدحسن نصرالله در سه هفته گذشته، میزبان یک نشست مهم بود؛ جلسه ۲۵ اکتبر که در نوزدهمین روز درگیری غزه با «زیاد النخاله» دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین و «صالح العاروری» نائب رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در اتاقی برگزار شد که روی دیوارش تصویر امام خمینی(ره) و آیت‌الله العظمی خامنه‌ای نصب شده بود.


برخی رسانه‌ها بعد از این ملاقات به رمزگشایی از بیانیه حزب‌الله یا مواردی که احتمالا پشت درهای بسته این جلسه مطرح شد پرداختند، غافل از اینکه ابتدایی‌ترین نتیجه جلسه همان اتحادی بود که در تصاویر این نشست سه‌گانه به نمایش درآمد.


سیدحسن نصرالله در این مدت با وزیر امورخارجه ایران نیز دیدار و گفت‌وگو کرد و شهدای اخیر غزه را «شهدای راه قدس» نامید.


در روزهای گذشته نیز دو ویدئو خبرساز از سوی حزب‌الله منتشر شد؛ یکی برشی چندثانیه‌ای از نصرالله که بعد از عبور از کنار نشان حزب‌الله از کادر خارج می‌شود و دفتر حزب‌الله آن را به انضمام آیه ۵ سوره مبارکه اسراء با این مضمون منتشر کرد که «پس هنگامی که وعده نخستین فسادانگیزی و طغیان شما فرارسد، بندگان سخت­پیکار و نیرومند خود را بر ضد شما برانگیزیم، آنان لابه‌لای خانه‌ها را جستجو می‌کنند و یقیناً این وعده‌ای انجام‌شدنی است.»


در دومین ویدئو هم اعلام شد؛ سیدحسن نصرالله روز جمعه ۱۲ آبان سخنرانی خواهد کرد.


حال نه فقط آنان که خاطره «حرب تموز» در ذهنشان مانده، بلکه تمام کسانی که تحولات غزه را دنبال می‌کنند، منتظر لحظه‌ای هستند که سیدحسن نصرالله در قاب تلویزیون ظاهر شود، یعنی همان کابوسی که چند روز پیش رسانه‌های وابسته به رژیم صهیونیستی از آن به‌عنوان «قیامت اسرائیل» یاد کردند.

نورنیوز

لینک منبع خبر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

6 + پانزده =