نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: بازرسی غیرمتعارف و تهاجم‌گونه نهادهای امنیتی و پلیس آلمان به مرکز اسلامی هامبورگ و ۵۳ مرکز مذهبی دیگر در هفت ایالت این کشور اروپایی، مولد تحلیل‌ها و گمانه‌زنی‌های گوناگونی در این خصوص بوده است.
سیاست‌مداران و رسانه‌های غربی بدون ذکر مصادیقی ملموس و آشکار، به همان روش همیشگی خود یعنی «برچسب‌زنی»، در القاء افراط‌گرایی علیه مراکز اسلامی استناد می‌کنند.
در تبیین این روند، نکاتی وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آنها گذشت:
نخستین نکته معطوف به ابعاد فرامتنی این اقدام است؛ چه، سال‌هاست لابی‌های صهیونیستی در احزاب سوسیال دموکرات، دموکرات مسیحی، سبز و دموکرات‌های آزاد از طریق مهره‌های شناخته شده یا پنهان خود رخنه کرده و آلمان را به یکی از کانون‌های اصلی حمایت از صهیونیسم در اروپا تبدیل کرده‌اند.
مترادف‌سازی یهود‌ستیزی با صهیونیسم‌ستیزی از سوی آژانس امنیت فدرال و دولت آلمان، معلول همین لابی‌گری مستمر و ساختاری است و بر همین اساس، هر مرکز یا کانونی که با ماهیت نامشروع و رویکرد جنایت‌کارانه رژیم اشغال‌گر قدس در منطقه و جهان مخالف باشد، سریعا به آن برچسب حمایت از تروریسم و افراط‌گرایی زده می‌شود.
نکته دوم به هم‌زمانی تشدید اقدامات غیرقابل توجیه نهادهای امنیتی و پلیس آلمان علیه مرکز اسلامی هامبورگ و سایر مراکز اسلامی با جنگ غزه باز می‌گردد.
پس از وقوع جنگ غزه، شاهد خیزش جهانی در محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی برآمده از حس نوع‌دوستی انسان‌ها در سرتاسر دنیا از جمله نقاط گوناگون اروپا بودیم. حضور گسترده و بی‌سابقه شهروندان آلمانی در حمایت از ساکنان غزه و محکوم نمودن جنایات رژیم جعلی اسرائیل، منجر به تکاپوی بی‌حدوحصر نهادهای رسمی و غیر رسمی قدرت در برلین در زمین صهیونیست‌ها شده است.
کار به جایی رسیده که سفیر این رژیم در برلین برای آلمانی‌ها در خصوص لزوم به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان پیش‌شرط مجوز فعالیت مراکز اسلامی، تعیین تکلیف می‌کند و هیچ حزبی در آلمان علیه این کاپیتولاسیون صهیونیستی سخنی بر زبان نمی‌آورد!
نکته آخر اما، به مغایرت اقدامات غیرحقوقی و غیرمتعارف اخیر دستگاه‌های اجرایی و امنیتی آلمان علیه مرکز اسلامی هامبورگ و ده‌ها مرکز اسلامی دیگر مربوط می‌شود.
در حالی که اتحادیه اروپا به‌صورت مداوم در بیانیه‌های تکراری و صوری خود، سخن از ارزش‌های اروپایی، رعایت حقوق بشر و اتکاء به اصل آزادی بیان به میان می‌آورد، حتی مخالفت طبیعی و اولیه یک فرد، گروه و مرکز با جنایات رژیم صهیونیستی را بر نمی‌تابد!
در حالی که توهین به بالاترین مقدسات مسلمانان در دنیای غرب به بهانه حاکمیت لائیسیته و اصول تفسیرپذیر آن، آزاد شمرده می‌شود، کسی حق ندارد سینه خود را در دفاع از کودکانی که یکی پس از دیگری در غزه هدف بمب‌های غول‌پیکر صهیونست‌ها قرار می‌گیرند سپر کند!
البته از کشوری که صدراعظم آن پس از کشتار ۱۵ هزار فرد بی‌دفاع و بی‌پناه در نوار غزه مدعی می‌شود اقدامات رژیم اسرائیل در نسل‌کشی مردم غزه مطابق اصول بین‌المللی و مصداق دفاع مشروع بوده، انتظاری جز این نمی‌رود.
به هر حال، نمی‌توان در برابر رویکرد یک‌طرفه، ناعادلانه، غیرحقوقی و کاملا سیاسی نهادهای رسمی قدرت در آلمان در تقابل با مرکز اسلامی هامبورگ و دیگر مراکز دینی که تنها جرم آنها حمایت معنوی از فلسطینیان در برابر جنایات رژیم کودک‌کش صهونیستی است، سکوت کرد.
علمای دینی در سرتاسر اروپا و جهان، باید چنین تحرکاتی را فراتر از مواجهه با یک نهاد یا مرکز اسلامی قلمداد کرده و آن را در قالب «دین‌هراسی» و «اسلام‌ستیزی ساختاری» در آلمان مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند.
*رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
نورنیوز