رسانههای خارجی: تزاچی هانگبی، مشاور امنیت ملی اسرائیل در هفتههای اخیر گفته است که پس از خلاصی غزه از حماس، کنترل این سرزمین باید به تشکیلات خودگردان فلسطین (PA) واگذار شود. اما این موضع رسمی اسرائیل نیست. در واقع، اکثریت آشکار در میان حزب حاکم لیکود با بازگشت تشکیلات خودگردان به سرزمینی که حماس آن را در سال ۲۰۰۷ از آنجا بیرون کرد، مخالف هستند.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، در این مورد ابهام دارد و ایدههای مختلف مانند اشغال غزه توسط اسرائیل را رد می کند، اما بدون ارائه طرح جایگزین، تنها سناریویی که مطرح می کند حفظ کنترل نظامی اسرائیل در سرتاسر غزه است، همانطور که اسرائیل برای چندین دهه در کرانه باختری انجام داده است.
بی میلی اسرائیل به مشخص کردن سناریو اینده غزه به وضوح با آینده شخصی و سیاسی او پس از جنگ مرتبط است و تقریباً به اندازه غزه تیره و تار است.
یک منبع ارشد امنیتی سابق که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: اسرائیل سه گزینه دارد: «یکی از آنها عالی است، دومی بد است، سومی بد نیست اما غیر واقعی است.»
نقشی برای مصر؟
اولین گزینه، که از بیشترین حمایت در میان تصمیم گیرندگان اسرائیل برخوردار است، این است که مصر در ازای بخشش کامل بدهیهای خارجی عظیم خود، کنترل این منطقه را به دست گیرد.
هنگامی که رهبران اسرائیل و مصر در اواخر دهه ۱۹۷۰ در حال مذاکره بر سر پیمان صلح تاریخی خود بودند، اسرائیلیها از رئیس جمهور انور سادات، خواستند که غزه را که تا زمان تصرف این سرزمین در سال ۱۹۶۷ اداره می کرد، پس بگیرد.
بیش از چهار دهه بعد، که غزه یکی از پرجمعیتترین و فقیرترین مکانهای روی زمین تبدیل شده است، رئیسجمهور عبدالفتاح السیسی نیز تمامی پیشنهادات و درخواستهای ارائه شده درمورد الحاق غزه به مصر را رد کرده است.
این منبع امنیتی سابق گفت: آمریکاییها و ما و همچنین برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس هنوز از گزینه مصر دست برنداشته ایم. تلاشها برای متقاعد کردن طرفهای مربوطه انجام میشود که در اینجا فرصتی غیرقابل برگشت برای مصر وجود دارد..
این پیشنهادها شامل بازسازی غزه در جنوب موقعیت فعلی آن، به جای بازسازی در مناطق تخریب شده توسط بمبهای اسرائیل و انتقال برخی از ساکنان آن به کشورهای عربی یا کشورهای دیگر و باقی ماندن بقیه در غزه بازسازی شده است.
مصریها با عصبانیت به این ایدهها واکنش نشان دادهاند. یوسی کوهن، رئیس سابق موساد، از سوی دولت اسرائیل مأمور شده است تا با تلاش بینالمللی مصریها را به سمت مطلوب سوق دهد. او ارتباطات متعدد خود را فعال نموده، ازکشورهای منطقه بازدید و پیشنهاداتی را ارائه کرده است، اما بی فایده است مصریها همچنان در مواضع خود مستحکم هستند.
یک منبع ارشد سیاسی اسرائیلی که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: «آنها فکر میکنند که افزودن بیش از ۲ میلیون فلسطینی به جمعیت مصر، اخوان المسلمین را بیدار میکند و میتواند باعث انقلابی در مصر شود. آنها ترجیح می دهند مصر ورشکست شود تا اینکه با سرنوشت مقامات ارشد فلسطینی روبرو شود سرنوشتی مانند تشکیلات خود گردان فلسطین که حماس آنها را هنگام سرنگونی از پشت بامها به پایین پرت کرد.
از رام الله تا شهر غزه
گزینه دوم بازگشت تشکیلات خودگردان به غزه است که بسیاری از تصمیم گیرندگان اسرائیلی آن را ایده بدی می دانند. به بیان ساده، هدف نهایی اسرائیل برای تسلط کامل بر همه سرزمینهای فلسطینی را به هم خواهد زد.
یک منبع امنیتی ارشد اسرائیلی که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: «همین است، اسرائیل و غزه دیگر وجود ندارند؟ نه کارگر فلسطینی در اسرائیل، نه آب اسرائیلی به غزه، نه برق، نه سوخت، نه تجارت، نه هیچ چیزدیگر؛ بعد از کاری که با ما کردند، میتوانند ما را فراموش کنند.
راست سیاسی اسرائیل به شدت با کنترل فلسطینیهای خودگردان درغزه مخالفت میکند، زیرا از ترس این که فلسطینیان آنجا و کرانه باختری متحد شوند. این امر به انشعاب فلسطینی که از سال ۲۰۰۷ اتفاق افتاد پایان میدهد و میتواند امکان مذاکرات سیاسی بر سر تشکیل کشور فلسطین را احیا کند.
ائتلاف بین المللی
گزینه سوم واگذاری غزه به ائتلاف بین المللی متشکل از کشورهای عربی ویا ناتو، اتحادیه اروپا یا سازمان ملل است.
یک منبع بلندپایه سیاسی اسرائیلی که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: «این رمانتیک به نظر میرسد، اما این کشورها هرگزقبول نخواهند کرد. زیرا هزینههای متعدد برای آنها به همراه خواهد آورد کسانی که بخواهند غزه را اداره کنند باید درگیری سخت با مسائل مختلف را بپذیرند وعلاقه واقعی داشته باشند. که اکنون هیچ کس دنبال درسر نیست.
این منبع سیاسی به نتیجه جنگ لبنان در سال ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل اشاره کرد که قرار بود حزبالله را از جنوب لبنان، دور از مرز اسرائیل، به سمت شمال رود لیتانی خارج بفرستد ابتدا یک نیروی چند ملیتی در امتداد خط مستقر شد، اما حزب الله به تدریج به جنوب بازگشت.
این منبع با اشاره به درگیریهای خشونتآمیز با حزبالله در هفتههای اخیر گفت: «هیچکس جرأت نکرد به حزبالله بگوید در امتداد مرز [با اسرائیل] مستقر نشود.
راه حل خلاقانه
یکی از راه حلهای خلاقانهای که در حال انجام است، ساخت یک جزیره مصنوعی عظیم در سواحل غزه است.
یکی از مقامات ارشد امنیتی سابق به المانیتور گفت: «این کار ارزانتر و سریعتر از بازسازی خود نوار غزه خواهد بود. فن آوری، ابزار و پول وجود دارد. ابوظبی و دبی دارای تعداد زیادی از این جزایر مصنوعی هستند که به قطب گردشگری، تجارت، مسکن و زیرساخت تبدیل شده اند. این کار نسبتا آسان و ارزان است و به همه این امکان را میدهد که برگ جدیدی را ارائه کنند.
ساکن غزه سرزمین جدیدی با زیرساختهای کارآمد دریافت خواهند داشت درعین حال دیگر مرز زمینی بین اسرائیل و غزه نیز وجود نخواهد داشت.
این منبع هشدار داد که هرگونه تلاش برای بازسازی غزه با توجه به شبکه عظیم تونلهای زیرزمینی که ممکن است همه چیز در آن فرو بریزد محکوم به شکست است.
این مقام امنیتی سابق گفت که فاجعه هنوز در راه است. این جزیره میتواند راه حل بسیار خوبی باشد.
نشر مطالب درستون «از رسانههای خارجی» به معنی تأیید محتوای آن نیست بلکه صرفاً با هدف اطلاعرسانی صورت میگیرد
المانیتور