خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی، یادداشت: این که استان خراسان جنوبی به لحاظ وسعت سومین پهنه عریض و طویل کشور را دارد، این که این پهنه دچار ادامه و تداوم خشکسالی‌های کمرشکن و نابودگر است، این که این استان از نبود صنعت به مفهوم واقعی و کشاورزی نوین با توجه به کمبود شدید منابع آبی و معادنی بکر در رنج است، اینکه این دیار نیروهای انسانی در طراز عالی دارد که در آن حضور ندارند، اینکه فرهنگ و هنر این مکان مدت‌های مدیدی است که کیفیت خود را باخته است، نیازی به آمارگردانی و به‌دنبال نفی آن دویدن ندارد.
همواره مناسبت‌ها عامل مهمی بوده‌اند که با توجه به اعداد و ارقام افکار عمومی را میخواهد قانع کند که استان بر ریل پیشرفت و توسعه سوار گشته و عنقریب است که این دیار تبدیل به یکی از استان‌های برخوردار کشور شود.
اما بدون فهم کامل از کلمه و اصطلاح توسعه پایدار نمی‌توان ادعای توسعه را بر مردم دیکته کرد، توسعه تعریفی عمیق دارد که بسترسازی آن با بودجه‌های معمول و برخی مدیران معمولی‌تر از آن فقط آن را باید رویایی دست نیافتنی تلقی کرد.
استانی که بیشتر ایام سال را با درخشش ناب خورشید سپری می‌کند چه میزان سرمایه‌گذاری جهت تولید برق از این انرژی رایگان و پاک داشته است، انرژی برقی که می‌تواند تاثیرات عمیقی بر کسالت‌ها و پژمردگی‌های آن بگذارد و ضمن تولید ثروتی بزرگ برای این دیار توان تولید صنعت، کشاورزی و معدن را نیز دچار تحولی عظیم نماید.
در امر کشاورزی و با توجه به خشکی خاک و هوا و کمبود شدید منابع آبی همچنان بر توسن روش‌های سنتی سواریم و می‌تازانیم… در این شرایط با افتتاح ده‌ها و حتی صدها طرح کوچک که سرمایه بری زیادی نیز ندارند نباید در رویای توسعه یافتگی استان فرو رویم.
طرح‌های عظیم ملی با سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و متخصصانه دولتی و دستیابی به اعتماد سرمایه‌داران برای حضور در طرح‌هایی که تولید ثروت کند آبی برای این مردم و این دیار گرم نخواهد شد، تا مدیران استان راه لابی‌گری که خود یک تخصص و علم است را نیاموزند و دولت را مجبور به دیدن شرایط استان و توجیه آنان برای سرمایه‌گذاری نکنند، جز افتتاح طرح‌های محلی و سرمایه‌گذاری‌های محدود و کوچک نباید انتظار معجزه توسعه پایدار در استان را داشت…!
پایان پیام/۳۶۳۵