اکنون ۳۶ سال از واقعهی شکست حملهی نظامی آمریکا در صحرای طبس میگذرد و احداث موزهای شایسته برای روایت رسوایی آمریکا در این واقعه، همچنان دستخوش اختلافنظرهایی است که همیشه مانع پیشرفت و اجرای پروژههای اینچنینی بوده است.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی طبسبه نقل از پایگاه اطلاعرسانی گلشن، اردیبهشت ۱۳۵۹ آمریکا پس از بر هم خوردن روابط دیپلماتیکاش با ایران و ماجرای تسخیر سفارتخانهاش به آنجا رسید که بخواهد دست به گریبان پنجه عقاب شود؛ عملیاتی که قرار بود توسط آموزشدیدهترین نیروهای ارتش آمریکا موسوم به دلتا از صحرای طبس آغاز شود و با آزاد کردن نیروهای گروگان گرفته شدهی مستقر در سفارت آمریکا ادامه یابد.
اما این عملیات با طوفان شن و سرنگونی هلیکوپترهای آمریکایی به شکست انجامید؛ خاطره پنجم اردیبهشت سال ۱۳۵۹ برای مردم ایران فراموشنشدنی و بهیاد ماندنی است.
بیش از ۳ دهه قبل حمله نظامی آمریکا به صحرای طبس، با دخالت عوامل غیرانسانی به شکست آنان منتهی شد و اهمیت این روز برای مردم ایران، همین ناکامی یکی از پیچیدهترین عملیاتهای نظامی آمریکا است که علت شکست آن واقعهای بود که هرگز کسی آن را پیشبینی نمیکرد.
بهنظر میرسد چنین حادثههایی با توجه به ابعاد آن، نیاز به معرفی و نمایش دارد؛ نمایشگاههایی که بتواند چنین صحنههایی را عرضه کند و مخاطب را با آنچه باید، آشنا سازد؛ اما متأسفانه در مورد ماجرای حمله به طبس تقریباً اتفاق این چنینی نیفتاده است.
تاکنون صحبتهای زیادی در مورد ساخت موزه عبرت یا تبدیل مسجد «شکر» به نماد بینالمللی رسوایی برای این جریان شده ولی افسوس که اقدام عملی خاصی صورت نگرفته است.
جنایتهای آمریکا با چنین ابعادی در سایر کشورها، واکنشهای متفاوتی داشته و کشورهایی که مورد جنایت قرار گرفتهاند از این فرصتها بهخوبی بهره بردهاند؛ یکی از این نمونهها، ماجرای بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی است؛ در هیروشیما درست در محل انفجار بمب اتمی آمریکا، ۱۰ سال بعد از فاجعه، یک موزه جذاب و تحسین برانگیز ساخته شده که سالانه بهطور میانگین یک میلیون نفر بازدیدکننده دارد؛ مثلاً در مورد حمله آمریکا به ویتنام نیز موزههایی راهاندازی شده و از این نمونهها در کشورهای مختلف کم نیست.
و اما در کشور ما پس از ماجرای طبس و بعد از گذشت بیش از ۳ دهه، همچنان درگیری بر سر تأسیس موزه و یا ثبت ملی شدن است؛ یکی میگوید موزه باید در محل حادثه و در صحرای طبس احداث شود و دیگری میگوید این موزه باید در داخل شهر طبس باشد؛ یکی هم پیشنهاد میکند که ۲ موزه احداث شود، موزه صحرا برای ماکتها و موزه طبس برای بقایای اصلی واقعه.
هر سال در سالروز این واقعه، صحبتها بر سر احداث موزه مربوطه تازه شده و چند روز بعد به فراموشی سپرده میشود و به موضوعی تکراری و خستهکننده تبدیل شده است.
پروژه احداث مجموعهای در محل واقعه در صحرای طبس از سال ۱۳۷۸ آغاز شده و تاکنون ۴ میلیارد تومان خرج برداشته که براساس پیشبینیها حداقل ۵ میلیارد تومان دیگر هزینه دارد؛ گویا قرار است در این مجموعه، علاوه بر موزهای حاوی ماکتها و برخی اسناد مربوطه، پایگاه امدادی، رستوران و فروشگاه نیز احداث شود.
اما اکنون پس از گذشت ۳۶ سال از واقعه شکست حمله نظامی آمریکا در صحرای طبس، همچنان منتظریم تا بقایای رسوایی آمریکا، به شکل شایسته در برابر چشم جهانیان به نمایش درآید.