این پژوهش با هدف ارزیابی مسئولیت پذیری اجتماعی در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی خراسان رضوی، شمالی و جنوبی و پیشنهاد الگویی برای سنجش آن انجام شد.
چکیده:
مسئولیت اجتماعی سازمان ها به عنوان دستورالعملی برای کسب و کار اخلاقی در سال های اخیر رشد فزایندهای داشته است. گستره این مفهوم و حرکت آن را میتوان از تعداد زیاد انتشارات، کنفرانس ها و سازمان های فعال در این زمینه دریافت. این پژوهش با هدف ارزیابی مسئولیت پذیری اجتماعی در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی خراسان رضوی، شمالی و جنوبی و پیشنهاد الگویی برای سنجش آن انجام شد. جامعه آماری تحقیق اعضای هیئت علمی با مرتبه استادیار به بالا در دانشگاه آزاد شعب خراسان رضوی، شمالی و جنوبی بود که ۱۲۶۰ نفر بودند و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ۳۲۳ نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. بر اساس یافته های تحقیق پنج بعد اساسی در مدل
مسئولیت پذیری اجتماعی دانشگاه وجود دارد که عبارت اند از: ابعاد بشردوستانه، اقتصادی، قانونی، اخلاقی و فناوری که بعد مسئولیت پذیری فناوری برای اولین بار در ابعاد مسئولیت پذیری سازمانی اضافه و ۴۶ شاخصه نیز برای آن در نظر گرفته شد که این امر پژوهش را از پژوهش های قبلی متمایز کرده است.
می توان ادعا کرد که این مدل علاوه بر دارا بودن مزایای مدل های مرور شده در بخش نظری، دارای بیشترین هماهنگی با شرایط موجود است و در نتیجه، بهینه ترین مدل برای بررسی های داخلی را فراهم می آورد.
واژههای کلیدی: مسئولیت پذیری اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، سطوح پاسخگویی اجتماعی.
نویسندگان:
نوید حبیبی: دانشجوی دکتری رشته مدیریت آموزش عالی واحدعلوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی
دکتر حسین وظیفه دوست: دانشیار دانشکده مدیریت و اقتصاد واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی
دکتر پریوش جعفری: استادیار دانشکده مدیریت و اقتصاد واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی
فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی – سال بیست و دوم، شماره ۲ (پیاپی ۸۰)، تابستان ۱۳۹۵.