شعر و شاعری از دیرباز در میان مردمان با فرهنگ طبس دارای جایگاه و اعتبار خاصی بوده است، گواه بر این مدعا حضور شاعرانی برجسته و دارای طبع شاعری بسیار قوی در عصر کنونی است.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی طبس، شعر و شاعری از دیرباز در میان مردمان با فرهنگ طبس دارای جایگاه و اعتبار خاصی بوده است، گواه بر این مدعا حضور شاعرانی برجسته و دارای طبع شاعری بسیار قوی در عصر کنونی است، شاعرانی که گرمی شعر آنهاگاه مرزهای شهرستان طبس را درنوردیده عرصهای ملی به خود میگیرند، نمونهای از این شعرها را میتوان به سروده شاعر برجسته طبسی، سید عبدالرحیم رحیمی، در وصف امام هشتم علیبن موسیالرضا(ع) سروده شده است نامید، بر همین اساس خبرنگار ما پای صحبتهای ریاست سابق اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان طبس نشسته و اطلاعاتی درباره شعر برگزیده ایشان که مورد توجه کاروانهای پیاده زیارتی امام هشتم (ع) قرار گرفته بود را جمع آوری نموده است:
لطف امام رضا(ع) باعث این افتخار شد
سید عبدالرحیم رحیمی ابتدا در مورد چگونگی دعوت از وی برای سرودن این شعر این گونه توضیح داد که: در حدود ده روز مانده به شهادت حضرت علیبن موسیالرضا(ع) آقای ذوالفقاری دبیر محترم ستاد میقاتالرضا(ع) با بنده تماس گرفته و پس از تشریح ابعاد ایجاد ستاد میقاتالرضا(ع) و همچنین با توجه به آشنایی اینجانب با ایشان که در طی دوران حضور ایشان در طبس به وجود آمده بود از بنده دعوت کردند تا در کنار دیگران شاعران مطرح کشوری شعری (در قالب نوحه) در حال و هوای زائران دلسوخته حضرت علیبن موسیالرضا(ع) برای زمزمه هماهنگ کاروانهای پیاده رضوی که از استانها و شهرستانهای مختلف عازم مشهدالرضا میشوند را بسرایم.
کمبود وقت و امکانات باعث بیانگیزگی شده بود، اما از امام هشتم(ع) مدد خواستم
سید عبدالرحیم رحیمی در ادامه به کمبود وقت و امکانات اشاره کرد و از ناامیدی خویش برای انتخاب شدن این شعر به عنوان شعر برجسته و نمونه برای کارونهای پیاده زیارتی امام رضا(ع) نیز یاد کرد وی اما توکل بر خدا و مدد خواستن از امام هشتم (ع) را باعث بیشتر شدن انگیزه و توان برای بهتر سرودن این شعر عنوان کرد، وی افزود: وقتی به این فکر کردم که در بین این همه اساتید بزرگ شاعری کشور با بنده نیز تماس گرفته شده و از بنده نیز درخواست ارائه شعر شده پس از خود امام رضا (ع) خواستم تا کمک نموده و مرا در این امر مهم یاری نمایند.
از عمق وجود و با چشم دل شعرم را سرودم
این شاعر طبسی در ادامه افزود: با حالی خاص و با چشمانی اشک بار کاغذ و خودکار به دست گرفته چشمان سر را بسته و با چشم دل حال و هوای مسیر کاروانهای پیاده تا حرم رضوی را در ذهنم مجسم کرده و شروع به سرودن این شعر و یا به نوعی نوحه کردم و پس از اتمام شدن شعر آن را در سریعترین زمان ممکن به دفتر کار جناب آقای ذوالفقاری ارسال نمودم.
از سروده شدن شعرم توسط کارونهای پیاده خیلی خوشحال شدم
وقتی همزمان با شهادت امام هشتم(ع) عازم مشهدالرضا شده بودم و در مسیر کارونهای پیاده را که عازم مشهد بودند را میدیدم خیلی احساس خوشحالی و شعف داشتم بخاطر اینکه توفیق داشتم تا برای آن امام رئوف شعر بسرایم در مشهد الرضا (ع) نیز در همین حال و هوا بودم که با بنده تماس گرفته و اعلام نمودند که شعرم هم اکنون توسط کاروانهای پیاده در اطراف حرم امام رضا(ع) در حال خوانده شدن است که برای شکرگزاری به حرم امام رضا(ع) رفتم و از اینکه این افتخار بسیار بزرگ و ارزشمند نصیبم شده بود خدا را شکر کردم.
سخن پایانی
از خدا و امام رضا (ع) به خاطر این توفیق ممنونم، به عنوان یک مداح اهل بیت(ع) و شاعر و فرهنگی بازنشسته و به خاطر تمام عشق و ارادتم به ولی نعمت ما ایرانیان و افتخار خراسان حضرت علیبن موسیالرضا(ع) از خدا میخواهم استمرار این نوکری را از بنده نگیرد، انشاءالله.
متن نوحه(شعر)مذکور:
پای پیاده، رنج بیابان با یک جهان عشق، چشمان گریان
شکر خدا گشته نصیبم این سعادت
آیم به پابوس رضا، نور ولایت
ای نور یزدان، مولا رضا جان
در دشت و صحرا، منزل به منزل سوی تو آمد، یک کاروان دل
ای کعبه دلهای ما صحن و سرایت
ما تشنهایم و کوثر حق بارگاهت
ای نور یزدان، مولا رضا جان
پای پرآبله، قلب شکسته آهوی جانم، دل بر تو بسته
هر کس که سویت آید و پابوس گردد
هرگز نشاید زین حرم مایوس گردد
ای نور یزدان، مولارضاجان
ما رهروان؛ راه شهادت ثابت قدم در، خط ولایت
فرمانبر بیقید و شرط مقتدایم
فرمان رهبر را اطاعت مینمایم
ای نور یزدان، مولارضا جان
صوت نوحه (شعر) مذکور:
دریافت فایل (حجم: ۲.۸۵ مگابایت)
به نظر من درقسمت(ای نور یزدان، مولا رضا جان)که در اینجا به جای (مولا )(لبیک)گفته میشه قافیه (مولا رضاجان) بهتره.
ولی(پای پرآبله، قلب شکسته)رو خوب عوضش کردن و گفتن(با پای خسته، قلب شکسته)
یا رضا(ع)