روزگاری در میدان مرکزی شهر طبس صدای چکش مسگران نوازشگر گوش‌های مردمانی بود که به این هنر می بالیدند اما امروز مسگری در این دیار در معرض فراموشی قرار گرفته و تمام دلخوشی مسگران این شده که در ایام نوروز مردم برای خرید سوغات سراغ آنان را بگیرند.
طبس نیوز:روزگاری در میدان مرکزی شهر طبس صدای چکش مسگران نوازشگر گوش‌های مردمانی بود که به این هنر می بالیدند اما امروز مسگری در این دیار در معرض فراموشی قرار گرفته و تمام دلخوشی مسگران این شده که در ایام نوروز مردم برای خرید سوغات سراغ آنان را بگیرند.
به گزارش طبس نیوز به نقل از مهر،مسگری یکی از صنایع دستی مردم دیار کویری طبس است که با هنر دستان استادکاران قدیمی و نواختن ضرب چکش بر صورت مس، خلاقیت و هنر را به این فلز هدیه کرده و آن را بها می بخشد. روزگاری صنعت مسگری جایگاه ویژه ای داشت اما امروز استادکارانی این صنعت به کمتر از انگشتان دست رسیده و فعالیت این صنعت در شهر کویری طبس کمرنگ شده است.
سال ها قبل صنایع دستی، دریچه خوبی برای درآمد بسیاری از خانواده های شهر طبس بوده است، واین روزها صنایع دستی در بزرگترین شهرستان خاورمیانه از وضعیت خوبی برخوردار نیست.
بازار آزاد و کم توجهی به صنایع دستی از جمله عوامل کم رنگی بازار صنایع دستی است. صنعت مسگری یکی از صنایع دستی پر طرفدار و مهم صنعت گران ایرانی بوده که این صنعت نیز طی چند سال اخیر بر لبه پرتگاه نابودی بسر می برد.
شمار مسگری‌های طبس به دو دکان رسید
به گفته صنعت گران مس درطبس، پیش از این که بازار این صنعت خوب بود، شمار دکان‌های مسگری در میدان مرکزی شهر به ۵۰ مغازه می‌رسید اما هم اکنون شمار آنها به دو باب رسیده است.
ابوالقاسم اخوان از کسبه قدیمی صنعت مسگری در طبس که بیش از ۶۰ سال سابقه کار در این هنر-صنعت را دارد می گوید: هم اکنون این صنعت در حال نابودی است و امروزه برای سرگرمی مسگری می کنم.
این صنعتگر مس بیان کرد: علم و تجربه مسگری به سادگی بدست نمی‌آید و تلاش و همت والایی را می‌طلبد و ما دلخوشیم به ایام عید و سال جدید که مسافران خریدی هر چند کوچک از ظروف مسی دست ساخته ما می‌کنند.
مسگر دیگری که چین و چروک دست‌هایش نشان از تجربه بالای او دارد لب به شکایت می‌گشاید و می‌گوید: تولیدات ما امروز فقط برای دکور و تزئین خانه‌ها استفاده می شود که ان هم کم‌کم در حال خاموش شدن است.
تقیان بیان کرد: تولیدات پلاستیکی و نیکلی جایگزین صنعت مس شده است.
در جهیزیه دختران طبسی در گذشته ظروف مسی جایگاه ویژه ای داشت و در آشپزخانه طبسی‌ها دیگ‌های کوچک تا بزرگ، لگن، آبکش، ملاغه، کف گیر، روغن داغ کن، دیس، ماهی‌تابه، بشقاب، قندان، پارچ و انواع سینی از کوچک و بزرگ استفاده می شد و اگر اکنون نیز انبار و پستو های خانه مادربزرگان نگاهی بیندازیم این ظروف کم و بیش به چشم می خورند.
امروزه مس فقط یک کالای دست و پاگیر قلمداد می‌شود و گرانی ظروف مسی و افزایش بهای سایر وسایل مورد نیاز نوعروسان باعث شده است که این ظروف مسی جای خود را در جهیزیه نوعروسان از دست بدهند و اگر هم به ندرت یافت شود، بیشتر برای تزیین و به عنوان کالای لوکس مورد استقبال قرار گیرد.
جوانان از حرفه مسگری استقبال نمی کنند
اگر چه تعداد فعالان این عرصه هر روز رو به افول است و جوانان نیز تمایلی به ادامه این صنعت ندارند اما رئیس میراث فرهنگی و گردشگری طبس عقیده دارد، جایگاه ظروف مسی در سال‌های اخیر در طبس بهتر شده و در نتیجه فروش محصولات مسی نیز افزایش یافته است.
سید مهدی قیصری تصریح کرد: تغییر کاربری ظروف مسی با سلیقه‌های امروزی و همخوانی آن با نیازهای امروز خانواده باعث شده است که ظروف مسی به آشپزخانه‌ها بازگردد.
وی ادامه داد: مردم به ویژگی‌های بهداشتی و جنبه سلامت این ظروف واقف شده‌اند که این اتفاق مربوط به ۴ تا ۵ سال پیش تاکنون است.
قیصری گفت: مواد اولیه گران، فرآیند تولید سخت و نبود بازار فروش مناسب باعث شده که جوانان از این کار سخت استقبالی نداشته باشند و این صنعت فقط به فعالیت استادکاران قدیمی محدود شود به طوری که حتی فرزندان این استادکاران هم تمایلی به ادامه کار اجداد خود ندارند.
وی ادامه داد: البته با تغییر رویه ساخت و تبدیل کردن این هنرصنعت به ظروف و وسایل تزیینی و همراه کردن آن با هنر قلم‌زنی و تنوع کارهای حکاکی روی مس، مشتریان خوبی را به سمت خرید محصولات مسی کشانده است.
وی یادآور شد: مسگری دارای قدمتی کهن در ایران است و از حدود پنج هزار سال قبل از میلاد در ایران رایج بوده است.