مربی بوکس امیر علی‌اکبری گفت: «امیر» مثل برادر کوچک من است و ارتباط ما دلی است.
به گزارش طبس نیوز به نقل از خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری میزان، علیرضا استکی، سرمربی سابق و مربی کنونی تیم ملی بوکس که در رقابت‌های جهانی MMA ژاپن هدایت امیر علی‌اکبری را بر عهده داشت، با حضور در خبرگزاری میزان، صحبت‌های جالبی در خصوص شروع همکاری و ارتباط دوستانه با این «فایتر» کشورمان انجام داده که در ادامه می‌خوانید:
* روزی که کار را با علی‌اکبری شروع کردی، فکر می‌کردی در رقابت‌های جهانی هم کنار او باشی؟
از ابتدا قصد داشتم به «امیر» کمک کنم و دنبال این نبودم که با او به مسابقات بروم اما بعد از اینکه دیدم آدم‌هایی آتش‌بیار معرکه هستند و قصد اذیت کردنش را دارند، تصمیم گرفتم تا آخرین لحظه کنارش باشم.
* چه شد که برای پیگیری تمرینات به کمپ AKA تایلند رفتی؟
خود «امیر» از من خواست به تایلند بروم. حدود ۱۸ روز در کنارش بودم و تمرینات سختی را انجام دادیم. فکر می‌کنم تمریناتی که در کمپ AKA انجام دادیم تأثیر بسزایی در نتایج «امیر» در رقابت‌های جهانی داشت.
* آموزش بوکس به یک کشتی‌گیر چه دشواری‌هایی دارد؟
پشتکار و هوش ورزشی امیر را دوست دارم اما در مجموع از یک کشتی‌گیر، بوکسور ساختن کار سختی است. البته ناگفته نماند او تمرینات ابتدایی بوکس و ۶ ضربه اصلی را از نادر توکلی یاد گرفت.
* گویا از نظر روحی و روانی هم کمک زیادی به علی‌اکبری کردی.
تو اوج شرایط سخت روحی «امیر» با هم کار را شروع کردیم. من خیلی با او صحبت می‌کردم. گفتم ظرف چند ماه آینده جایگاهی داری که خیلی‌ها حسرت تو را می‌خورند. خداراشکر که الان همه چیز روی روال است.
* ظاهراً خیلی‌ها سعی داشتند تو را از کمک کردن به امیر منصرف کنند. درست است؟
خیلی‌ها به من می‌گفتند با «امیر» به ژاپن نروم چون شکست می‌خورد و آبروی‌مان می‌رود اما اخلاق من اینگونه است که یا کاری را شروع نمی‌کنم یا تا آخرش می‌روم. «امیر» مثل برادر کوچک‌تر من است و با جان و دل به او کمک می‌کنم.
* مثل اینکه به کار کردن در شرایط سخت عادت داری.
در دوسال گذشته با تمام مشکلات و سختی‌ها، تیم ملی بوکس را نگه داشتیم و توانستیم با بچه‌ها یکدل شویم و کار را پیش ببریم. شروع تمریناتم با «امیر» با مشکلاتی که برخی‌ها ایجاد می‌کردند همراه بود اما خوشبختانه توانستیم حاشیه‌ها را شکست دهیم و قدم نخست را محکم برداریم.
* ارتباطت با امیر علی‌اکبری چطور است؟
در وهله اول بگویم که «امیر» مثل برادر کوچک من است اما ارتباط در محل تمرین با بیرون تمرین فرق دارد. من همیشه حرمت شاگردانم را نگه می‌دارم اما در تمرین جدی هستیم و با تمام وجود کار می‌کنیم.
*همکاری خود را با علی‌اکبری ادامه می‌دهی؟
زمانی که «امیر» به من نیاز داشت، کنارش بودم و هیچ توقعی از او ندارم. همانطور که خود «امیر» گفته تاکنون حتی یک ریال بین ما رد و بدل نشده و ما «دلی» با هم کار می‌کنیم و بحث مالی نداریم. در خصوص ادامه همکاری هم خود «امیر» تصمیم می‌گیرد.
* سختی‌های تمرینات MMA بیشتر است یا بوکس؟
هر دو رشته سختی‌های خاص خود را دارند. یک مربی به میزان انرژی که از شاگردش می‌گیرد، در تمرینات کار می‌کند. من پیش از این به یک نفر کمک کردم تا بزرگ شود و بعد از گذشت چند سال، همه چیز را فراموش کرد و سعی کرد از روی من رد شود که هیچ‌گاه موفق نشد و الان هم هیچ اسمی از او نیست. اما «امیر» پسر با محبتی است و انگیزه او باعث می‌شود تا با تمام وجود در تمرینات کمکش کنم.
* اگر قرار باشد بین بوکس و MMA یکی را انتخاب کنی، انتخابت کدام است؟
قطعاً بوکس را ترجیح می‌دهم. خونم برای بوکس میجوشد و عاشق این رشته هستم. البته اعتراف می‌کنم MMA هم فکرم را مشغول می‌کند.
* یعنی امکان دارد یک مربی حرفه‌ای MMA شوی؟
MMA رشته جذابی است و تمریناتش گریه‌آور است. من دوست دارم مثل الان هم در بوکس باشم و هم در تمرینات بوکسی امیر علی‌اکبری به او کمک کنم. به هر حال تصمیم من بستگی به شرایط دارد و باید ببینم در بوکس چه جایگاهی دارم.
* مربیگری در بوکس سخت‌تر است یا MMA؟
من با سابقه یازده سال مربیگری بوکس در جریان رقابت‌های MMA شور و هیجان خاصی داشتم. نمی‌توانم بگویم کدام‌یک سخت‌تر است اما هر یک جذابیت خاص خود را دارد.