فاصله معنایی که میان نوع جهانگردی توریست‌ها و مسافران کوله‌پشتی وجود دارد برای اهالی سفر روشن است. هر کدام استایل مخصوص به خود را دارند و تفاوت میانشان آن‌قدر بارز است که بوضوح از همدیگر قابل تمایزند. با این حال، کوله به‌دوش‌ها دوست دارند در این تقسیم‌بندی‌ها خودشان را هم به گروه‌های کوچک‌تری تقسیم و معلوم کنند که کدامشان مسافران بهتری هستند. وارد هر مهمانخانه بک‌پکری که بشوید در هر کجای جهان هم که باشد ترکیب متنوعی از کوله به‌دوش‌ها را می‌بینید که لباس مشخصه گروه و قبیله خود را تن کرده‌اند.
مسافران کتابخوان
گروهی از کوله به‌دوش‌های معمولا جوان، سفید پوست و اهل یکی از قاره‌های اروپا یا آمریکا هستند که اغلب آمده‌اند خود واقعی‌شان را پیدا کنند. این مسافران که معمولا لباس‌های گشاد روشن، ترجیحا سفید رنگ به تن دارند و یک لبخند انسان دوستانه همیشه گوشه لب‌هایشان حی و حاضر است، بیشتر اوقاتشان را به خواندن کتاب‌هایی مانند یوگا و صحبت کردن درباره این که «آه، چقدر زندگی‌ها با هم در ارتباطند» می‌گذرانند. آنها از زندگی مادی‌گرایانه در سرزمین مادری‌شان خسته شده و آمده‌اند با دنیا پیوند دوباره‌ای برقرار کنند به آرامش درونی دست یابند و در مراکز توریستی درباره زندگی بیشتر و بهتر بیاموزند.
یک ساله‌ها
این دسته از مسافران معمولا جوان‌های در سن و سال دانشگاه و اغلب انگلیسی، نیوزیلندی یا استرالیایی هستند. این گروه دقیقا یک سال زمان دارند تا پیش از شروع یا بعد از اتمام دانشگاه، آن را در سفر بگذرانند. اینها معمولا مسیرهای اصلی و از پیش طی طریق شده را دنبال می‌کنند و بیشتر اوقاتشان را در کشورهای آسیای جنوب شرقی یا استرالیا می‌گذرانند. دوست دارند اوقات خوشی داشته باشند، از دیدنی‌های اصلی که در اسمشان در همه انواع کتاب‌های راهنما هست بازدید می‌کنند، در خوابگاه‌ها یا اتاق‌هایی با چند تختخواب می‌خوابند و اجازه می‌دهند بلیت دور دنیایشان به هر جا که می‌خواهد آنها را ببرد.
زوج‌های جهانگرد
بیشتر وقتشان را به گشتن در شهر و بازدید از اماکن دیدنی، با تورها سفر کردن و انجام فعالیت‌های توریستی می‌گذرانند. ورژن سن و سال‌دار این گروه در دهه۳۰ زندگی‌شان به سر می‌برند و با یک مرخصی شغلی چند هفته‌ای به کشف جهان آمده‌اند. در مسیر سفرشان در فعالیت‌های متنوعی شرکت می‌کنند و تقریبا بیشتر دیدنی‌های اشاره شده در کتاب‌های راهنما را از نزدیک بازدید کرده‌اند. آنها از اقامت در محله‌های شلوغ توریستی، مهمانی‌های شبانه و توریست‌های مجرد پر سر و صدا دوری کرده و تلاش می‌کنند با زوج‌های دیگر ارتباط بگیرند. ورژن جوان‌تر این گروه در مسیری کاملا متضاد با گروه اول حرکت می‌کنند. آنها در حالی که در مسیر بیش از ده بار با هم قهر کرده و به هم می‌زنند، عاشق مهمانی هستند. این گروه در تمام دنیا پراکنده‌اند و به یک منطقه خاص محدود نمی‌شوند.
مسافران بهتر
در حالی که در یک کافی‌نت نشسته و از قوطی کوکاکولایشان می‌نوشند می‌توانند برایتان شرح بدهند گروه‌های دیگر مسافران تا چه اندازه قلابی و ریاکارند و در واقع بیشتر به توریست‌ها شبیه‌اند تا این که به دنبال پیدا کردن فرهنگ و آداب و رسوم محلی‌ها باشند. آنها درباره تجربیاتشان حرف می‌زنند، از وسایل‌حمل و نقل محلی استفاده می‌کنند و می‌کوشند زندگی روستایی را به مدت یک شب تجربه کنند. از این که روح و فرهنگ محلی‌ها در حال مردن است داد سخن می‌دهند، تاکید می‌کنند آنها هم بخشی از جهان اطرافشان هستند و قرار نیست فرهنگ و تمدنی که خودشان از آن آمده‌اند را در گلوی دیگران فرو کنند. این دسته از مسافران را در مهمانخانه‌های همه دنیا می‌توانید پیدا کنید، در حالی که دارند ریاکارانه از فرهنگ محلی‌ها حرف می‌زنند.
مسافران اون موقع‌ها یادته؟!
مسافرانی که در گذشته زندگی می‌کنند مدت زمانی بسیار طولانی است که در سفرند و آن هم معمولا سفر به چند مقصد ثابت و همیشگی. آنها برایتان می‌گویند چطور روزگاری مهمانی‌های شب قرص کامل ماه خوب برگزار می‌شدند، از این که هنوز بخش‌های زیادی از کشور لائوس ناشناخته مانده و چقدر امکان برای کشف آن وجود دارد. اگر پای حرف‌هایشان بنشینید به شما خواهند گفت چطور زمانی استرالیا کشور خلوتی بود و هنوز کسی نامی از «پرت» نشنیده بود. آنها از زمانی برایتان می‌گویند که تنها سفید پوست حاضر در کاستاریکا بوده‌اند یا چطور زمانی تنها کسانی بوده‌اند که روی آب‌های آمازون قایقرانی می‌کرده‌اند. این گروه بسیار غمگین‌کننده را می‌توانید در همان محلی پیدا کنید که معتقدند حالا خراب و ویران شده‌است.
کوله به‌دوشی از نوع پولداری
فلش‌پکری واژه جدیدی است که از ترکیب دو لغت بک‌پکری (کوله به‌دوشی) و فلش به عنوان تجملاتی به دست آمده است و همان‌طور که از نامش پیداست گروهی از مسافران کوله به‌دوش را شامل می‌شود که با وجود شباهت‌هایی که نوع سفرشان با بک‌پکرهای دیگر دارد از پول کافی برای اقامت در هتل‌های تجملاتی به نسبت هاستل‌های ساده و ارزانقیمت و غذا خوردن در رستوران‌های درست و حسابی به جای رستوران‌های خیابانی برخوردارند. فلش‌پکرها درواقع بک‌پکرهایی هستند که پول بیشتری برای خرج کردن در سفر دارند.
فلش‌پکرها را می‌توان با وسایل الکتریکی که با خودشان حمل و استفاده می‌کنند، شناسایی کرد. معمولا در سال‌های میانی دهه ۲۰ زندگی‌شان هستند و توانسته‌اند به قدر کافی پول برای یک مسافرت آبرومندانه به دور دنیا پس‌انداز کنند. مدل‌های دیگری از مسافران، سن و سال‌دار و قدیمی هستند که به تنهایی سفر می‌کنند. تعداد اینها بسیار است و در بیشتر گروه‌هایی که نام بردیم نمونه‌هایی از آنها پیدا می‌شود.