محیطهای خطمشیگذاری در دهه گذشته بهواسطه تغییر در روابط بین دولت-ملت، اثرات اقتصاد جهانی و اتکا به فناوری، پیچیدهتر شده است.
چکیده:
محیطهای خطمشیگذاری در دهه گذشته بهواسطه تغییر در روابط بین دولت-ملت، اثرات اقتصاد جهانی و اتکا به فناوری، پیچیدهتر شده است. به همین دلیل، موضوعی بنام ظرفیت خطمشیگذاری، مطرح شده است. در این پژوهش برای تبیین ابعاد ظرفیت خط مشیگذاری در قوه مجریه، به دنبال ارائه مدلی هستیم که با اقتضائات نظام اداری کشور متناسب باشد. روش پژوهش از نوع کیفی بوده و دادهها از طریق مصاحبه نیمهساختارمند با متخصصان خطمشیگذاری قوه مجریه گردآوری، و با اتکا به نظریه برخاسته از دادهها، مقولات اصلی شناسایی و نامگذاری شد. بر اساس یافتههای اکتشافی، پدیده محوری مطالعه، ظرفیت خطمشیگذاری نام گرفته که عوامل نهادی، زیرساختها و قابلیتهای خطمشیگذاری و تعاملات محیطی مشارکتجویانه، به عنوان شرایط علّی ظرفیت خطمشیگذاری تعیین شد. همچنین، مقوله خطمشیگذاری خوب و محتوای خوب خطمشی به عنوان راهبرد اصلی در پاسخگویی به پدیده محوری شناسایی شد. ظرفیت سازمانی قوه مجریه، ظرفیت مدیریتی و ظرفیتهای فردی فرانقش، به عنوان شرایط خاص تحقق خطمشیگذاری خوب، و عوامل بینالمللی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فناوری کشور هم به عنوان شرایط عام تحقق این راهبرد شناسایی شد. پیامد اجرای خطمشیگذاری خوب، در سه دسته پیامدهای سازمانی، ملی و ذینفعان شناسایی و نامگذاری شد. قضایای اصلی و نتایج پژوهش، در پایان مقاله ارائه شده است.
واژههای کلیدی: ظرفیت خطمشیگذاری، تدوین خطمشی، خطمشیگذاری خوب، عوامل نهادی، محتوای خطمشی
نویسندگان:
اصغر محمدی فاتح: استادیار دانشگاه امام علی (ع)
حسن دانایی فرد، فرج الله رهنورد، لطف الله فروزنده
فصلنامه فرایند مدیریت و توسعه – جلد ۲۹، شماره ۳، پاییز ۱۳۹۵.