هدف این پژوهش بررسی اندازه گروه های تحقیقاتی کشور و مقایسه آن با میانگین جهانی و صد دانشگاه برتر دنیا است.
چکیده
هدف این پژوهش بررسی اندازه گروه های تحقیقاتی کشور و مقایسه آن با میانگین جهانی و صد دانشگاه برتر دنیا است. به همین منظور داده های لازم از پایگاه «وب آو ساینس» در دوره زمانی ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ استخراج و سه شاخص عمده مشارکت شامل تعداد نویسنده، تعداد موسسه و تعداد کشور به ازای هر مقاله در آن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که نه تنها میزان مقالات تک نویسندگی در ایران کمتر از متوسط جهانی و صد دانشگاه برتر است بلکه تعداد مقالات با مشارکت گروه های بزرگتر نیز در ایران از متوسط جهانی و صد دانشگاه برتر کمتر است. از سوی دیگر تمایل به مشارکت های فراموسسه ای در میان پژوهشگران ایرانی نسبت به دو گروه دیگر کمتر است. در سطح بین المللی نیز با این که میزان همکاری پژوهشگران ایرانی با محققان سایر کشورها نسبت به متوسط جهانی و صد دانشگاه برتر کمتر است اما الگوی مشارکت در حوزه های موضوعی مختلف یکسان نیست؛ به گونه ای که تمایل به مشارکت بین المللی محققان ایرانی در حوزه ی زمین شناسی بیش از سایر همکارانشان در سطح دنیا و صد دانشگاه برتر است. نتایج این تحقیق می تواند به سیاست گذاران علمی به ویژه در تدوین آیین نامه ارتقا کمک کند.
کلیدواژگان: مشارکت علمی، مشارکت فراموسسه ای، مشارکت بین المللی، اندازه گروه های تحقیقاتی، سیاست های کلان علم و فن آوری
نویسنده:
زهرا قاسمی نیک
فصلنامه رهیافت – دوره ۲۵، شماره ۲، پاییز ۱۳۹۴.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 