نصرت خدا، به انبیاء در مبارزه با استکبار

همه‌ی پیغمبران که مبعوث شدند، در مقابلشان مستکبرینی داشتند. قرآن را ملاحظه کنید؛ یکی از بخشهای بسیار جالب و پرجاذبه‌ی قرآن، بخش مبارزه‌ی پیغمبران با مستکبرین است.

همه‌ی پیغمبران که مبعوث شدند، در مقابلشان مستکبرینی داشتند. قرآن را ملاحظه کنید؛ یکی از بخشهای بسیار جالب و پرجاذبه‌ی قرآن، بخش مبارزه‌ی پیغمبران با مستکبرین است. زمان آنان بدون استثنا، با پیروزی پیغمبران تمام میشود – بدون استثنا، نگاه کنید – البته ممکن است آن پیغمبر، در وسط راه شهید شود، یا از دنیا برود؛ ولی جبهه‌ی پیغمبر، بر جبهه‌ی دشمنان پیغمبر، بدون استثنا پیروز شده است. هر چه تاریخ را نگاه می‌کنید، این گونه است. قرآن را نگاه کنید، «انا لننصر رسلنا»؛ اصلاً نصرت، متعلّق به پیغمبران است.

یکی از بحثها همین است که مستکبرینی که در مقابل پیغمبران قرار داشتند، اوّل کاری که کردند، با چشم تحقیر به آنان نگریستند و مسخره کردند. خدای متعال به پیغمبر ما میفرماید: «و لقد استهزئ برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزؤن»؛ به عنوان تسلاّ میگوید – یعنی ای عزیز ما، ای پیامبر ما، اگر میبینی تو را استهزا، مسخره و توهین میکنند، یا دست کم میگیرند، سعی دارند که روحیه‌ی پیروان تو را با این توهینها تضعیف کنند، تعجّب نکن؛ همه‌ی پیغمبران همین‌طور بودند.

بیانات در خطبه‌های نماز جمعه تهران ۱۲/۱/۱۳۷۵

امام، مؤمن به وعده خدا در مقابل وعده استکبار

یکی از اصول امام اتّکال به کمک الهی، اعتماد به صدق وعده‌ی الهی، و نقطه‌ی مقابل، بی‌اعتمادی به قدرت‌های مستکبر و زورگوی جهانی است؛ این یکی از اجزاء مکتب امام است.

 اتّکال به قدرت الهی؛ خدای متعال وعده داده است به مؤمنین؛ و کسانی که این وعده را باور ندارند در کلام خودِ خداوند لعن شده‌اند: وَ لَعنَهُمُ اللَّه، وَ غَضِبَ اللهُ عَلَیهِم، آن کسانی که «اَلظّآنّینَ بِاللهِ ظَنَّ السَّوءِ عَلَیهِم دائِرَه السَّوءِ وَ غَضِبَ اللهُ عَلَیهِم وَ لَعَنَهُم وَ اَعَدَّ لَهُم جَهَنَّمَ وَ سآءَت مَصیرًا». اعتقاد به وعده‌ی الهی، به صدق وعده‌ی الهی – که فرموده است «اِن تَنصُروا االلهَ یَنصُرکُم» – یکی از ارکان تفکّر امام بزرگوار ما است؛ باید به این وعده اعتماد و اتّکال کرد. نقطه‌ی مقابل، به دل‌خوش‌کُنَک‌های دشمنان، مستکبران، قدرت‌های جهانی، مطلقاً نباید اعتماد کرد؛

مخالفت استکبار با اسلام انقلابی

دشمن و استکبار و کمپانی‌های نفت‌خوار و سرمایه‌داران استثمارگر عالم، از همین می‌ترسند. اگر چیزی به نام اسلام باشد که به گاو و گوسفند و منافع آنها صدمه‌یی نزند، با آن هیچ مخالفتی ندارند. با اسلامی که نفی قدرت‌های شیطانی و ظلم و تبعیض در آن نباشد، کسی مخالف نیست. آنها با اسلامِ «لااله‌الاالله» مخالفند، با اسلامِ حمایت از انسان‌ها مخالفند، با اسلامِ مبارزه با ظلم و ستم و زورگویی و قلدری مخالفند، با اسلامی که وقتی قدرت پیدا میکند، دست سرمایه‌داران و زورگویان و مستشاران و مفتخوران و کرکسهایی که در این مملکت، بر سر مردار سفره‌ی شاهنشاهی نشسته بودند، قطع می‌کند، مخالفند. وقتی در جمهوری اسلامی، منافعشان تهدید و قطع می‌شود، شرق و غرب دست به دست هم می‌دهند و متجاوز به ایران را مورد حمایت قرار می‌دهند.

بیانات در دیدار جمعی از آزادگان و مسئولان بنیاد مستضعفان و جانبازان  07/06/1396

استکبار، پنجه خشن زیر دستکش مخملین

آن روز من در جمع آقایان محترمی گفتم، اینی که گفته می‌شود ما با قدرت‌های بزرگ یا با آمریکا تفاهم نداریم، اشتباه است. عدم تفاهمی در کار نیست؛ آنها کاملاً ما را می‌شناسند، کما اینکه ما آنها را کاملاً می‌شناسیم. ما طبیعت و خوی استکبار را می‌شناسیم؛ می‌دانیم که آنها زیر ظاهر مخملینی که بر روی پنجه‌های خشن خود، بر روی چنگال‌های خونین خود کشیده‌اند، چیست؛ این را ما می‌دانیم، می‌بینیم.

 ما به ادکلن و کراوات و ظاهر شیک آقایان هرگز فریب نخورده‌ایم؛ باطنشان را دیده‌ایم. خودشان هم باطنشان را نشان داده‌اند؛ در گوانتانامو، در ابوغریب، در عراق، در افغانستان، در این بمباران‌ها، در این زورگوئیها، در این دخالت کردنِ در همه چیز، در این دسته‌بندی‌ها برای غارت ثروت حتّی از ملت‌های خودشان و نه از ملت‌های دیگر – ملت‌های دیگر که هستند. آنها از ملت خودشان هم غارت می‌کنند. کمپانی‌ها اینجوری‌اند.

خُلف وعده؛ خوی استکبار

مذاکره، نشستن و گعده کردن و حرف زدن و گفت و شنود و خنده و شوخی که نیست، مذاکره یعنی یک چیزی بده، یک چیزی بگیر- و آنچه را باید بدهی از شما می‌گیرد، [امّا] آنچه را باید بدهد، به شما نمی‌دهد؛ زورگویی می‌کند؛ خب مستکبر یعنی همین، استکبار جهانی یعنی همین، یعنی زورگویی‌کردن، خودش را برتر دانستن، پایبند به حرف خود نبودن، خود را متعهّد ندانستن؛ این معنای استکبار است، وعده‌هایش را تخلّف می‌کند. خب امام بزرگوار ما فرمود: آمریکا شیطان بزرگ است؛ واقعاً این تعبیر، تعبیر فوق‌العاده‌ای است.

خدای متعال از قول شیطان نقل می‌کند که شیطان در قیامت به کسانی که از او متابعت کرده‌اند می‌گوید: اِنَّ اللهَ وَعَدَکُم وَعدَ الحَقِّ وَ وَعَدتُکُم فَاَخلَفتُکُم؛ شیطان به پیروان خودش می‌گوید خدا وعده‌ی رو راست درست به شما داده بود، شماها از وعده‌ی خدا پیروی نکردید، پابند نماندید؛ من وعده‌ی دروغی به شما دادم، شما دنبال من راه افتادید! من تخلّف وعده کردم، من وعده دادم به شما و تخلّف کردم؛ شیطان پیروان خودش را این‌جور در قیامت ملامت می‌کند. بعد هم خدای متعال می‌فرماید از قول شیطان که به آن‌ها می‌گوید که «فَلا تَلومونی وَلوموا اَنفُسَکُم»، من را ملامت نکنید، خودتان را ملامت کنید. این عیناً امروز منطبق است با آمریکا.

جوسازی ضد مخالفان؛ تاکتیک استکبار

یکی دیگر از تلاشهای استکبار – که جوانان عزیز، به این نکته توجّه داشته باشند جو سازی علیه کسی است که میخواهند او را از بین ببرند و از میدان خارج کنند. این کار، علیه جمهوری اسلامی، در طول این هفده سال، به اشدّ وجهی انجام گرفته است. واقعاً لازم است که جوانان و روشنفکران ما و کسانی که میخواهند در مسائل جهانی و سیاسی و مورد علاقه‌شان، روشن بینی پیدا کنند، باید به این نکته توجّه کنند.

امریکاییها، نه فقط نسبت به ایران، بلکه نسبت به هر دولتی که در هر گوشه از دنیا، آن را نپسندند، سیاستی دارند. البته، دولتی مثل دولت جمهوری اسلامی است که با اصل وجودش مخالفند. دولتی هم هست که فقط حرکتی از حرکتهای او و یک موضع‌گیریش را نمی‌پسندند. این سیاست هم، مخصوص امریکاییها نیست. همه قلدرهای دنیا، در دوران جدید ارتباطات و در عصر فنآوری مدرن، این سیاست را دارند؛ منتها امروز برای ما، امریکایی‌ها این موضع غیرشریف را اتّخاذ کرده‌اند.

  مبارزه با استکبار، مبارزه همیشگی

پس، مبارزه با استکبار، یک شعار همیشگی است. منتها مطلب اساسی این است که یک ملت هوشمند، همیشه برخورد با شعارها را درست انتخاب میکند. یک وقت، انسان فقط شعاری را دائماً بر زبان جاری و تکرار میکند؛ این کارِ زیادی نیست. یک وقت، شعار را میشکافد، در آن تعمّق میکند و بر اساس آن، کار انجام میدهد؛ این درست است. در شعار مبارزه با استکبار – که امروز گفتم تجسّم استکبار، دولتِ متجاوز امریکاست – خود امریکاییها و دولتمردان امریکایی، از اوّل انقلاب تا به حال، راههایی را طی کردند، برای این که این شعار را از فضای کشور ایران بزدایند. چرا؟ چون تا این شعار وجود دارد، تا ذهن مردم از «مرگ بر امریکا» پُر است، تسلّط دوباره امریکا بر این کشور و منابع آن، ممکن نیست.

تنبلی و بی‌سوادی خواست استکبار

استکبار می‌خواهد در داخل کشور، تنبلی و بیکارگی باشد، سازندگی و ابتکار و اصلاح امور اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی مردم نباشد. استکبار می‌خواهد پیشرفت علم و دانش در کشور نباشد، تحقیقات نباشد، کلاسِ درس نباشد.

بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان و دانش‌آموزان  09/08/1375

توسعه تقلب و فریب جرم استبکار

بزرگترین جرائم استکبار جهانى این است که دروغگویى، فریب، تقلب و باطل‌گرایى را، با رفتار خود در دنیا توسعه و رشد مى‌دهد و ترویج مى‌کند.

بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۱۹/۰۹/۱۳۷۵

وحدت، توصیه قرآن برای مقابله با استکبار

استکبار، در انقلاب عظیم اسلامیِ ملت ما، از اسلام سیلی خورده است. لذاست که مستکبرین می‌خواهند امّت را با یکدیگر دشمن کنند. من به ملت عزیز خودمان و به دیگر ملتهای مسلمان در همه جای عالم و در همه‌ی اقطاری که مسلمانی در آن‌جاها زندگی می‌کند و کلاًّ به همه‌ی مسلمین عرض می‌کنم: بیایید به این توصیه‌ی الهی گوش فرا دهید که قرآن فریاد می‌زند: «و اعتصموا بحبل اللَّه جمیعاً و لا تفرقوا» امریکا می‌خواهد امّت اسلامی با هم دشمن باشند. شما بیایید با ایجاد وحدت، بینی مستکبرِ تفرقه‌طلب را به خاک بمالید و نگذارید دشمن خشنود شود.

بیانات در خطبه‌های نماز عید فطر ۱۱/۱۲/۱۳۷۳

عزت، میوه ایستادگی در برابر استکبار

ملت ایران، اگر می‌خواهد راه عزّت ، پیشرفت، توسعه، سازندگی و رفاه زندگی را ادامه دهد و به نتیجه برساند، باید به استقامت و ایستادگی در مقابل دشمنان و استکبار بپردازد.

بیانات در اجتماع زائران مرقد امام خمینی(ره) ۱۴/۰۳/۱۳۷۵

فصلنامه فرهنگ پویا شماره ۳۴

انتهای متن/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

17 + هشت =