روزنامه آوای خراسان جنوبی چاپ بیرجند روز یکشنبه ۱۲ دی ماه ۹۵مطلبی با عنوان « نماینده محترم ؛ لطفا در دسترس باشید » به قلم « مهر آیین» را در شماره ۳۶۸۶ خود چاپ و منتشر کرد.
به گزارش طبس نیوز؛ ادامه مطلب به این شرح است: این روزها از سخت ترین کارهای یک خبرنگار پیگیری موضوعی از طریق تماس با نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی است.
خراسان جنوبی ۴ نماینده در قوه مقننه دارد و آنچنان که خبرنگاران جراید می گویند تماس با ۲ نفر تقریبا غیرممکن یا بسیار سخت یک نماینده در حد شانس و اقبال و یک نماینده همیشه ممکن است.
البته تصور نکنید تنها خبرنگاران روزنامه ها گرفتار سر زلف موکلان بلند پایه خویشند.
۲۳ آبان امسال بود که «قرایی» رئیس شورای اسلامی استان که بر گونه ای دیگر خود نماینده مردم است از مجلسیان استان گلایه کرده و گفته بود : پس از انتخابات حضوری با نمایندگان صحبت و آنها را برای رفع مشکلات به شورا دعوت کردیم که نیامدند و اگر نیایند ما به مجلس خواهیم رفت!
ناگفته پیداست که خبرنگاران رسانه ها نیز به نوعی دیگر نمایندگان مردم و حلقه اتصال آنها با مسئولان هستند در حالی که دانش تجربه و اطلاعات آنان در بسیاری از حوزه ها از بسیاری مدیران و حتی کارشناسان هم بیشتر است !
بدیهی است در این فضا اگر قرار باشد کاری برای حل مشکل مردم انجام شود بدون همراهی شوراهای اسلامی و اصحاب رسانه به نتیجه مطلوب نخواهد رسید.
حالا اما چرا وکلای عزیز به این دو گروه کم محلی می کنند برخی دلیل می آورند این بی اعتنایی از آن روست که نماینده دراصل «کار اجرایی» نمی کند و وظیفه اش «قانون گذاری» است و این خود حسن بزرگی است اما پشت پرده طنز تلخی هم دیده می شود و آن این که بی اعتنایی عزیزان به خبرنگاران و ارباب جراید البته موقتی است و زمانی حداکثر معادل سه سال و نیم اول !
دوره نمایندگی را شامل می شود و تجربه نشان داده است که در ۶ ماه مانده به انتخابات دیگر نمایندگان (بخوانید کاندیداهای دوره بعدی) همیشه ! در دسترس اند و گاه حتی خود سراغ خبرنگاران! را می گیرند.
جالب تر آن که همه جا هستند بویژه هر جا جمعیت باشد، حتی شب جمعه آخر قبل روز انتخابات همه را در آرامستان هم می توان زیارت کرد .
شگفت آن که در این شش ماه پایانی همه ی آن قواعد سه سال و نیم اول فراموش وهمه چیز در هم و برهم می شود.
بزرگوارانی که کار اجرایی نمی کردند و پیگیری آب و برق و جاده روستا وظیفه شان نبود با گروههای متشکل از «مدیران اجرایی» راهی ولایت می شوند کرور کرور وعده اجرایی می دهند و بسا که براثر همین وعده وعیدها برگزیده هم شدند.
و این چرخه دوباره بعد از پایان کار آغاز می شود، سه سال و نیم اول کار اجرایی نمی کنیم! وقت پاسخ به خبرنگاران نداریم!
راقم این سطور سالها پیش از این به واسطه پیگیری برخی مسایل منطقه ای تماس های متعددی با جمعی از نمایندگان محترم مجلس داشت ذکر نامها از آن روست که بدانیم که این افراد آدم های بی نام و نشانی نیستند از آن جمله دکتر حاجی بابایی دکتر نوبخت، دکتر خباز، دکتر ابراهیم بای سلامی و… پیش از آن مرحوم مهندس سید ابوالحسن حائری زاده .
بیاد ندارم که یکی از این بزرگواران با آن هم مشغله پاسخ تلفنش را نداده باشد حالا اما گویا جنس کار نمایندگی هم مثل همه کارها فرق کرده است شاید هم مشغله های جانبی بسیار شده است.
بیایید این گونه تصور کنیم براساس نظریه نماینده کار اجرایی نمی کند اهتمام جدی نمایندگان استان به ادای کامل وظیفه نمایندگی آنها را از امکان وقت گذاشتن برای خبرنگاران بازداشته باشد.
با این فرض حق است اگر انتظار داشته باشیم لااقل نمایندگان ما با تمام قوا در کار نقد و بررسی طرح ها و لوایح فعال تر از دیگران باشند و مشارکت کنند.
مخصوصا که فصل بررسی لایحه بودجه است اما با این همه نقش پررنگ تری از وکلای استان که قائل به کار اجرایی نیستند نسبت به نمایندگان سایر استانها که کار اجرایی هم می کنند در صحن علنی مجلس دیده نمی شود!
نکته قابل تامل بعدی آن که ضعف های ساختاری قانون منابع طبیعی، قوانین مزاحم کسب کار و مالیات و دهها قانون مشکل ساز دیگر که بیش از هرجا در استان ما به چشم می آید و از جمله موانع توسعه منطقه است.
کار اجرایی هم نیست لاجرم باید در همین مجلس اصلاح شود کاری که وظیفه قانونی و مسلم نماینده است و باید از نمایندگان محترم پرسید در این زمینه چه کرده اند؟
چند جلسه، مشاوره و پیگیری داشته اند و سخن آخر هیچ خبرنگار آزاده ای چونان هر انسان شریف دیگری سودی از هم کلامی با صاحبان نام و نان یا پست و مقام نمی برد.
عطشی هم برای ارتباطاتی آن چنان ندارد اگر خبرنگاری روزها وهفته ها برای یافتن پاسخی یا طرح مشکلی به دنبال صاحب مقامی است از سر درد است برای حل معضلی است و این همه حرارت از آتشی است که در سینه دارد.
بی شک وظیفه هر مسئول ومقامی آن است که در دسترس باشد و پاسخگو و این درسی است که ما از مکتب پیامبر(ص) و علی بزرگ آموخته ایم همو که در کوچه های کوفه در سایه دیوار دارلحکومه می نشست تا مردم بی هیچ مانعی با او سخن بگویند.
امام عصر (عج) نیز در توقیع شریفی به مرحوم آیت ا…سید ابولحسن اصفهانی دستور می دهند خودت را برای مردم ارزان کن و در دسترس همه قرار بده و در دهلیز خانه ات بنشین تا مردم سریع و آسان با تو ارتباط داشته باشند و حاجت های مردم را بر آور ما یاریت می کنیم.