برات، روزی که آیه‌های معاد یادآوری شود

به گزارش طبس نیوز به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان‌جنوبی، روز قبل از نیمه شعبان در خراسان‌جنوبی به چراغ برات یا روز برات مشهور است. روزی که مردم به یاد عزیزان از دست رفته‌شان بر سر مزار آنان حاضر می‌شوند.

روز برات در آرامستان بیرجند هر که را می‌بینی بر سر مزار عزیزی نشسته و با او درددل می‌کند. زنی را می‌بینی که به تازگی همسر از دست داده و شاید در دل می‌گوید چگونه فرزندان کوچکم را بدون پدر و سرپرستی همراه و همدل بزرگ کنم.

آن طرف‌تر پسر جوانی با سینی شیرینی به دست از هر که بر سر مزار پدر حاضر می شود پذیرایی می کند. گاهی از صمیم دل آه می کشد و می گوید افسوس..افسوس که این آخرین کاری است که می توانم برای پدر انجام دهم.

شاید گاهی در دل بغض می‌کند و می‌‌گوید بابا..بابا بیدار شو. می‌خواهم دوباره تو را ببینم حتی اگر به قیمت سیلی‌زدن‎هایت بر گونه‌ام باشد. باباجان نمی‌دانی چقدر روزها و شب‌های بی‌تو چقدر سخت و دردناک است.

آفتاب داغ ظهر روز برات تابیدن گرفته است. اما انگار مردم نمی‌توانند از مزار عزیزانشان دل بکنند. کمی که دقت می‌کنی مادر موی سپیدی را می‌بینی که بیش از سی سال است هر برات را بر سر مزار شهیدش می‌گذراند.

اگر پای صحبت‌هایش بنشینی خاطرات نگفته زیادی دارد که برایت بگوید. گاه خودش باب سخن را باز می‌کند و می‌گوید می‌خواستم پسرم را داماد کنم. به او گفته بودم دختری مثل پنجه آفتاب را برایت در نظر گرفته‌ام و او در جواب حرف‌هایم فقط لبخند می‌زد و روز بعد نامه نوشت که رفته است.

روز برات برای مردمانی که در خراسان‌جنوبی زندگی می‌کنند معنا و مفهوم خاصی دارد. روز یادآور خاطراتی است که با عزیزان درگذشته داشته‌ایم و روز آمرزش طلبیدن برای آنها است. بی‌شک روز برات برای همه کسانی که این روز را در آرامستان‌ها می‌گذرانند یک آرامش خاص به همراه دارد.

وقتی ساعاتی را در میان مزار درگذشتگان می‌گذرانیم در می‌یابیم که دنیا با همه ظاهر پر هیبتش چقدر زودگذر است و چقدر ما آدمیان بی‌دلیل برای سختی‌های این دنیا غم‌های بی‌فایده به خودمان راه می‌دهیم.

روز برات برای مردم خراسان‌جنوبی شاید تفسیر این سخن امام علی(ع) باشدکه بگذارید و بگذرید، ببینید و دل مبندید چشم بیاندازید و دل مبازید که دیر یا زود باید گذاشت و گذشت.

باید روزی گذاشت و گذشت از هم دلتنگی‌ها و دل واپسی‌های این دنیا. از همه دغدغه‌های این جهان که چرا ورشکست شدم، چرا فرزندم رتبه برتر کنکور نشد، چرا با آن کسی که دوست داشتم ازدواج نکردم و…

آن روز آزاد و رها از همه غصه‌ها به آغوش معبودی پرواز می‌کنیم که بی‌نهایت مهربان، بی‌نهایت بخشنده و بی‌نهایت آمرزنده است. امید است که آن روز که به ملاقات آن مهربان‌ترین می‌رویم کوله‌باری از خوبی‌ها  انسانیت و اخلاق نیک به همراه داشته باشیم.

حکیمه بهمن زاده