شهید علی بوستانی

در سال ۱۳۴۴ بود که خداوند متعال به خانواده مذهبی و متدین در روستای ازمیغان فرزندی عنایت کرد که سال‌ها بعد اولین شهید روستا و نامش جاودانه شد.

شهید علی بوستانیشهید علی بوستانی
نام پدر:عباس
تاریخ شهادت : ۱۳۶۵/۶/۲۴

 

 

 

زندگینامه

هر شهید سپیده ای است که در افق آسمان‌ها طلوع می‌کند و پیام آور صبح بشارت می‌شود، هیچ روح عارفی نیست که تشنه قطره ای از شبنم نگاه شهید نباشد.

در سال ۱۳۴۴ بود که خداوند متعال به خانواده مذهبی و متدین در روستای ازمیغان فرزندی عنایت کرد که سال‌ها بعد اولین شهید روستا و نامش جاودانه شد.

او نامش علی شد و درتمام دوران حیاتش علی‌وار زندگی نمود و از کمک به دیگران و دستگیری مستمندان دریغ نمی‌کرد وبا پیروی از مولایش حضرت علی علیه‌السلام جانش را در راه دین و اسلام فدا کرد.

دامن پرمهر مادر و آغوش گرم پدر به همراه تربیت دینی و اسلامی از او جوانی ساخت که باعث افتخار و آبروی آنان نیز گردید، دوران کودکی را در همان جا سپری نمود و در هفت سالگی راهی مدرسه شد.

تحصیلات خود را تا پنجم ابتدایی ادامه داد. به علت پاره ای مشکلات و عدم وجود مدرسه راهنمایی در محل، از تحصیل بازماند و نزد والدین به همراه دیگر افراد خانواده به شغل قالی بافی مشغول شد.

دوران نوجوانی او مصادف با پیروزی انقلاب اسلامی بود. او در راهپیمایی‌هایی که بر علیه شاه برگزار می‌شد شرکت می‌کرد و عشق و علاقهٔ خود را به امام امت و انقلاب اسلامی با حضور مستمر در راهپیمایی‌های اول پیروزی انقلاب و بعد از آن با شرکت در مراسم مذهبی به نمایش می‌گذاشت.

در سال‌های نخستین دفاع مقدس برای خدمت مقدس سربازی از طریق «ارتش» به خدمت فرا خوانده شد. شهید بوستانی پس از طی دوره های آموزشی جهت ادای دین به مناطق جنگی اعزام و در لشکر همیشه پیروز ۷۷ خراسان به خدمت مشغول گردید و نوزده ماه، دلیرانه به نبرد با متجاوزان پرداخت و در برابر آنان سینه سپر کرد و سرانجام به آرزوی دیرینه‌اش رسید و در تاریخ ۱۳۶۵/۶/۲۴ در منطقه غرب «حاج عمران» در عملیّات کربلای ۲، در اثر اصابت ترکش جام گوارای شهادت را سر کشید پیکر مطهر این سرباز فداکار اسلام در تاریخ ۱۳۶۵/۸/۸ بر دستان امت شهید پرور تشییع و در زادگاهش «ازمیغان» به خاک سپرده شد.

‹ آرامگاه ابدی او قرین نور و سرور باد›

خواندی مرا از یاوه‌ها، تا خون و آتش            انـــدوه را آمیختـی بــا خـون و آتـش
بـا مـن بـگـو رزمنـده، مظلـومیـت را           دل می‌سراید سرخ‌تر، یا خون و آتش!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

3 × 1 =