تیم ملی فوتبال ایران دومین بازی خود را در حالی به آرژانتین واگذار کرد که تا دقیقه ۹۲ مقاومتی جانانه داشت هر چند که نقش داور هم در کسب این نتیجه بی‌تاثیر نبود.
طبس نیوز: تیم ملی فوتبال ایران دومین بازی خود را در حالی به آرژانتین واگذار کرد که تا دقیقه ۹۲ مقاومتی جانانه داشت هر چند که نقش داور هم در کسب این نتیجه بی‌تاثیر نبود.
به گزارش طبس نیوز، بالاخره پس از گذشت ۶ ماه انتظار فوتبال دوستان ایرانی به سر آمد و امشب آنها شاهد یکی از تاریخی‌ترین و البته حساس‌ترین بازی‌های تیم ملی بودند.
این بازی که در ورزشگاه مینیرائو شهر بلو هوریزنته برگزار شد در نهایت با پیروزی یک بر صفر تیم آرژانتین به پایان رسید. پایانی که علی‌رغم نتیجه آن لبخند رضایت را بر هم‌میهنان نشاند و البته موجب شگفتی خیلی از کسانی شد که نسبت به نتیجه این بازی بسیار بدبین بودند.
در این بازی شاگردان کارلوس کیروش به ویژه در نیمه‌ی دوم عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش گذاشتند به‌طوریکه نقطه‌ی اوج آن به دقیقه‌ی ۵۴ برمی‌گشت.
جایی که اشکان دژاگه با فرار دیدنی خود تا آستانه‌ی فروپاشی دروازه پیش رفت که مدافع آرژانتینی با تکلی کاملا مشکوک او را در محوطه‌ی جریمه نقش بر زمین کرد. خطایی که به گواه تمام تصاویر و همچنین نقطه نظرهای کارشناسان، پنالتی بوده که داور صربستانی به راحتی از آن گذشت.
همه چیز متعادل پیش می‌رفت تا اینکه در واپسین دقایق بازی این تیم آرژانتین و لیونل مسی بود که با شوت از راه دور خود توپ را به سمتی شلیک کرد که دیگر دستان بلند حقیقی هم مانع ورود توپ به دروازه نشد.
بالاخره این بازی با همین تک گل خاتمه یافت تا آرژانتین به لطف کسب دو پیروزی در صدر گروه F جام جهانی قرار بگیرد. تیم ملی ایران هم تا قبل از بازی های دیگر گروه موقتا در جایگاه سوم قرار گرفت.
کارلوس کیروش بعد از شکست یک بر صفر ایران مقابل آرژانتین گفت: ما نا امید نیستیم، از عملکرد بازیکنان خیلی خوشحالم. امروز اتفاق بدی افتاد در پایان بازی دو فرد تفاوت در بازی به وجود آوردند؛ اول داور و نفر دوم مسی.
گفتنی است آخرین بازی تیم ملی کشورمان در مرحله گروهی چهارشنبه چهارم تیرماه در مقابل بوسنی برگزار خواهد شد.
بازی فوقالعادهای بود، نه تنها این برد را به بازیکنان و مربیان و اعضای فنی و ورزشکاران و ملت غیور ایرانی تبریک عرض میکنم؛
بلکه به دشمنان این مرز و بوم اعلام میکنم ما ایرانیها نه تنها درعرصه های علمی به دستاوردهای بلند بالایی رسیدیم بلکه اکنون به بالاترین مقام در عرصه ورزش رسیده ایم؛
آری، بدانید که اصل بازی فوتبال ۹۰ دقیقه است و فوتبالیست های ایران به لطف داور صربستانی در این ۹۰ دقیقه به گل نرسیدند اما همه دنیا به وضوح گلی را که داور انکارش کرد را دیدند و به یوزپلنگان ایرانی که به مسی و یارانش اجازه دریبل کوچکی را هم ندادند خسته نباشید و خداقوت عرض میکنم.
عجب بازی بود آفرین به یوزپلنگای ایران
دیشب بر همگان واضح شد که اونچه برای ورزش دوستان مملکت مهمه صرفا برد نیست..
ما بردهای زیادی داشتیم که اصلا مردممون به حسابش هم نیاوردند. اولین بازیمون رو توو مقدماتی جام جهانی به یاد بیارید. شهر تاشکند. اونجا گل کاملا سالم ازبک ها گرفته نشد و در نهایت این ما بودیم که در دقیقه ی ۹۰ پیروز میدان شدیم. دیدگاه ها را که میخواندم مردم اف می گفتند. اینکه چرا حقّ مسلّم ازبکان پایمال شد! هر چند که اگه اون گل هم پذیرفته میشد باز هم مساوی می کردیم. اما حالا بعد از ۶ ماه و در اوج جام جهانی مقابل آرژانتینی قرار گرفتیم که غالب مردم از این تقابل فقط به ساختن یکسری جوک بسنده کرده بودند. تقابل مسی و هاشم.. بیک زاده ای که حتی فرصت حضور هم پیدا نکرد. دیشب همه خوشحال بودند. چون مردانه ایستادیم و قهرمانانه باختیم! حسّ غروری به من دست می دهد وقتی مربی تیم مقابل میگوید ضدّ حملات ایران ویران کننده بود! وقتی می دیدیم که آرژانتینی های مغبون چطور پس از برد ناعادلانه شان سر از پا نمی شناختند. همگی با قدرت ایرانی مهار شده بودند. شاید در آن موقع تنها مسی بود که می توانست آن توپ را گل بکند. بازیکنی که مشابه این شوت را بارها در لالیگا و لیگ قهرمانان تکرار کرده بود. شاید هم یک تلنگر بود. اینکه چرا بعضی از ما ناجوانمردانه به صفحه ی مسی رفته و او را بی جهت به باد فحش و افترا گرفتیم. شاید همین تک گل پاسخ همه ی آنها را می داد. نمیدانم. به هر حال همه و همه دیدند که جوان ایرانی در تمام زمینه ها سرشار از استعداد است. فقط باید یکی باشد که این استعدادها را مهار و آن را مدیریت کند. کاری که کارلوس کیروش انجام داد. کاری که ولاسکو و در نهایت اسلوبودان کواچ در والیبال کردند. تا قبل از آمدن کیروش هیچکس اسمی از اشکان و گوچی نشنیده بود. اما او آمد و از آن سر دنیا این استعدادها را به تیم ملی وارد کرد. او بود که در مقابل بازیکن سالاری ایستاد که حالا غالب استقلالی ها بگویند دمت گرم کیروش که رحمتی را نبردی! همه وظیفه شان را به بهترین شکل ممکن انجام دادند. اما شاید قسمت ما در جای دیگری خلاصه میشد.. به امید بهترین ها برای ایران و ایرانی.
واقعاً بچه ها خوب بازی کردن از جونشون مایه گذاشتن ولی حیف آخر بازی مثل فیلم های احساسی هندی بود آدم دلش میخواست بشینه گریه کنه
واقعا بازی زیبا و فوق العاده ای بود ای کاش فقط اون اخرش گل نمیخوردیم ولی ما به بازیکنانمون افتخار میکنیم افرین. بر همت مردانه تان