بیرجند – ایرنا – فوت یا مجروح شدن انسان ها در تصادفات رانندگی هزینه هایی را به جامعه تحمیل می کند که خسارتی بالاتر از ضرر و زیان مادی است.
به روایتی ۹۲ سال از اولین حادثه رانندگی در ایران می گذرد؛ زمانی که یک درشکه با خودرویی که به تازگی وارد کشور شده بود برخورد کرد و در این حادثه «غلامحسین درویش» یکی از موسیقی دانان نامدار ایران جان خود را از دست داد.
پس از آن سال به سال با افزون شدن شمار خودروها آمار قربانیان تصادفات نیز بالا رفت به طوری که بررسی آخرین سالنامه آماری در سال ١٣٩۵ بیانگر آن است که ۴۶۹ هزار و ۹۵۰ تصادف در کشور رخ داده است که سه درصد آنها در لحظه وقوع به فوت منجر شد و ٢٩ درصد این فوت‌ها در تصادف‌های درون شهری رخ داد. این آمار یک وجه دیگر هم دارد؛٧٠ درصد تصادف‌ها در سال ١٣٩۵، درون شهری بود که نسبت به سال ١٣٩١ تغییر معنا‌داری نکرد.
از ابتدای امسال تاکنون ۲۴ نفر در حوادث رانندگی خراسان جنوبی جان خود را از دست داده اند که ۱۵ نفر در ماه عادی و ۹ نفر در ماه حرام فوت شدند.
اگر دیه ۱۵ نفری که در ماه عادی فوت کرده اند، محاسبه شود به ازای هر نفر ۲۳۱ میلیون تومان، رقمی حدود سه میلیارد و ۴۶۵ میلیون تومان بابت این افراد دیه پرداخت شده است.
برای ۹ نفری که در ماه حرام فوت شدند نیز اگر به ازای هر نفر ۳۰۸ میلیون تومان در نظر بگیریم ۲ میلیارد و ۷۷۲ میلیون تومان دیه برای این افراد پرداخت شده است. همچنین در این مدت ۲ هزار و ۳۲ نفر نیز بر اثر حوادث رانندگی در معابر درون شهری خراسان جنوبی مجروح شدند که اگر میانگین هزینه های بیمارستانی هر فرد یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان باشد، سه میلیارد و ۸۴ میلیون تومان برای درمان این افراد هزینه شده است.
با احتساب دیه پرداختی به هر فرد مجروح در تصادفات رانندگی میانگین ۳۰ میلیون تومان یعنی معادل ۶۰ میلیارد و ۹۶۰ میلیون تومان بابت دیه افراد مجروح فقط در یک استان و بابت تصادف های درون شهری آن هم در نیمی از سال هزینه شده است.
با یک حساب سرانگشتی می توان تخمین زد که برای مجموع مجروحان و فوت شدگان خراسان جنوبی در حوادث رانندگی درون شهری از ابتدای امسال ۷۰ میلیارد و ۲۴۵ میلیون تومان هزینه پرداخت شده که این رقم می توانست صرف کارهای زیربنایی در شهرها و روستاها شود و هر کدام از این زیرساخت ها به نوعی در کاهش تصادفات تاثیر مستقیم دارد.
البته این اعداد و ارقام فقط بار مالی تصادفات جرحی و فوتی است که بر دوش مردم، بیمه ها و بیمارستان ها قرار می گیرد و روشن است با هیچ روشی نمی توان آسیب های اجتماعی، خانوادگی، نیروی انسانی و غیره را که زاییده همین تصادف ها است، برآورد هزینه کرد.
نکته قابل توجه دیگر این است که تصادفات عاملی برای فقر خانوارها نیز محسوب می شود. آمارها نشان می دهد برخی خانوارهای فقیر به طور مستقیم یا غیرمستقیم با از دست دادن درآمد یا به واسطه هزینه‌های ناشی از مراقبت افراد مجروح یا معلول، درگیر تصادفات بوده اند.
اگرچه ایمن سازی معابر یکی از نکاتی است که باید مورد توجه مسئولان شهری قرار گیرد اما مهم‌ترین سرمایه‌گذاری برای کاهش آمار تصادفات ارتقای فرهنگ ایمنی و ترافیک است.
سال ها و دهه های اخیر با کمک دستگاه های مختلف از جمله پلیس، تحولات زیادی در کاهش تصادفات و تلفات رانندگی انجام شده اما هنوز آمار تلفات و در این راستا کشته شدن حتی یک نفر نیز زیاد است.
جامعه ما همه امکانات را برای کاهش تلفات رانندگی در اختیار دارد به شرط آنکه در کنار استانداردسازی سامانه حمل و نقل، درست رانندگی کنیم و وقتی به خیابان وارد می شویم، برای عمل به قوانین راهنمایی و رانندگی بیش از هر چیز دیگر اهمیت قائل شویم، آن زمان است که می توان جلوی این خسارت های بالاتر از زیان را گرفت.
*خبرنگار ایرنا