قفل زنگ زده خشکسالی بر در دامداری های طبس/ طبس نگاه ویژه می طلبد

به گزارش طبس نیوز، در همین نزدیکی آبادی هایی است که روزی زنگوله بره ها در آن به صدا درمی آمد و چوپان ها خوشحال، دام خود را به صحرا و طبعیت می بردند.

چشمه سارهایی که روزی جاری بودند و زمین هایی که زمانی سبز و آباد بود.

اما ۱۸ سال است که دیگر از آن خبری نیست…

روستاهایی که خرامان خرامان فقط نام روستا را یدک می کشند و مردمانی که در کار خود مانده اند.

و خانه های گلی آن که در حال فرو ریختن است و اکنون لانه جغدها شده …

طبیعتی که نمی گویم رو به نابودی است بلکه نابود شده و چه امیدهایی که ناامید شده و چه روستاهایی که کاملا خالی از سکنه شدند و این صدای زوزه های شلاقی باد است که می تازد.

روستاهایی که نفس آخر خود را می کشند…

امروز بیست و یکم آذر ماه به همراه دبیر اجرایی نظام صنفی کارهای کشاورزی به سمت چند روستای اطراف شهر حرکت کردیم تا از نزدیک مشاهدات خود را گزارش دهیم.

لازم به ذکر است در بازدیدی که از روستاهای بخش دستگردان داشتیم چیزی بالاتر از خشکسالی را مشاهده کردیم یعنی فقر مطلق.

اما اینجا هنوز هستند روستاهایی که اگر توجه شود شاید وضعیت کمی بهبود پیدا کند و در غیر این صورت باید منتظر ویرانی آنها همانند روستاهای بخش دستگردان که اکنون یکی پس از دیگری تبدیل به خرابه ای می شود باشیم.

در راه آقای بندگی توضیحاتی را در خصوص وضعیت سه روستای هدف یعنی مهر آباد، علی آباد و محمد آباد ارائه می کرد.

اینجا مهر آباد طبس است

روستایی که روزانه حدود دو تن شیر تولید می کرده و اکنون تولید آن به ۱۰۰ کیلوگرم هم نمی رسد، جایی که جمعیت آن ۱۲۲ نفر و اکنون به ۳۰ نفر رسیده است و بقیه دامداران و کشاورزان مهاجرت کردند.

پیرمرد کشاورزی می گفت: تاکنون ۶۰ میلیون تومان هزینه لای روبی چاه کردیم ولی به آب نرسیدیم و از دولت می خواهیم کمک کند این خسارت جبران شود.

کشاورز گفت: چاهی که قبلا ۱۵ جریب زمین از آن آب می خورده و درآمدزا بوده ولی اکنون این میزان به ۳ جریب کاهش یافته است.

این کشاورز روستای مهرآباد طبس گفت: دولت هیچ حمایتی از کشاورز نمی کند و ما از طریق بنایی خرج زندگی خود را درمی آوریم من ۱۲ رأس گاو داشتم که مجبور به فروش شدم و الان ۴ رأس دارم.

کمر دامداران طبسی خم شده است

او ادامه داد: اکنون برای تامین علوفه اینها مانده ام، تسهیلات وامی که می دهند سودش زیاد است و من نمی توانم پرداخت کنم زندگی برای ما خیلی سخت شده، درد ما را به مسئولین برسانید و بگویید کشاورزان و دامداران طبس فلج شدند…

دامداری از ما خواهش کرد تا از آغل گوسفندانش عکس و فیلم تهیه کنیم اما هر چه تلاش کرد قفل زنگ زده آن باز نشد خبرنگاران به کمکش رفتند اما این قفل کهنه انگار یقه در را چنگ زده بود تا دری که حرفی برای گفتن ندارد باز نشود.

چند متر جلوتر آغولی دیگر بود که دامدار در توضیح گفت: این آغل را با پشم شیشه برای گله گوسفندانم ساخته ام و هزینه زیادی برای ساخت آن کرده ام.

دامدار نگاه سردی به چند گوسفندی که در گوشه ای پناه گرفته بودند کرد و گفت: من ۱۰۰ رأس گوسفند و ۲۵۰ بز داشتم که اکنون از آن کمتر از ۲۰ بز و چند بزغاله مانده که اگر وضعیت به همین صورت ادامه پیدا کند همین تعداد هم از بین خواهد رفت.

علی آباد؛ شاید کسی دوست ندارد دیگر اینجا دامداری باشد!

در روستای علی آباد همین که از ماشین پیاده شدیم دامداری به سمت ما دوید انگار از آمدن ما مطلع بود و می گفت حتما صحبت های مرا منتشر کنید.

مردی با دستان پینه کرده و پیشانی پر از چین و گونه هایی آفتاب سوخته، او می گفت شاید اینها تولید نمی خواهند شاید کسی دوست ندارد دیگر دامداری اینجا باشد و می خواهند اینجا هم خالی از سکنه شود.

همه صحبت هایش را با داد و فریاد می گفت از او خواهش کردیم که آرام شود ما فقط منتقل کننده هستیم… و او سرش را پایین انداخت و زیر لب گفت آخر نمی دانید چه بر سر ما آمده است.

موضوعی که کمی برایم عجیب به نظر می رسید موضوع قفل بود که دوباره ولی این بار در علی آباد اتفاق افتاد و باز هم مرد دامدار و قفلی کهنه و در آغل.

اما این بار به هر زحمتی که بود در باز شد و ما کنجکاوتر شده بودیم اما با صحنه ای بسیار غم انگیز از آغل بزرگ گوسفند که به انباری تبدیل شده بود مواجه شدیم.

دامدار دیگری در این روستا به ما گفت: در اینجا ماهیانه ۱۰ تن شیر تولیدی داشتم اما اکنون تولید به چند لیتر می رسد.

اصلاح نژاد دام راهی برای رونق دامدار

او خواهشی داشت و می گفت: دولت و مسئولین کمک کنند تا بتوان اصلاح نژاد دام سانن در محیط های بسته انجام شود تا کمک بزرگی به مراتع و درآمدزایی برای دامدار شود.

محمدآباد؛ فرونشست زمین در مزارع

محمدآباد مقصد بعدی ماست جاده خاکی با پستی بلندی و دست اندازهایش دو روستا را به هم وصل می کرد.

در این روستا نشست زمین های زراعی به وضوح مشخص بود و کشاورزانی که تا آن زمان به دلیل نبود آب و سودهای بانکی و خشکی زمینشان نگران بودند اکنون فرونشست زمین دردی بر دردهای آن ها افزوده بود.

بعد از آن چند بازدید دیگر از این روستا داشتیم و دامدارانی که توضیحاتی مشابه می دادند یکی از آن ها به خبرنگار ما گفت: به علت فقیر شدن بیش از حد مراتع ما مجبوریم دام خود را به فروش برسانیم و یا به روستا منتقل کنیم و به آنها علوفه بدهیم که علاوه بر هزینه مجبور به کاهش دام هستیم که با توجه به بدهی های بانکی و هزینه های دیگر زندگی، دیگر توان دامداری نداریم و شرمنده خانواده خود می شویم.

کشاورزی و دامداری شهرستان طبس نیازمند نگاه ویژه مسئولین

اگر نمی خواهیم این روستاها همانند دیگر روستاهایی که خالی از سکنه شدند ویران گردد و پرونده آن برای همیشه بسته شود اکنون به یاریشان بشتابید.

خطاب ما به همه مسئولین زیربط است استاندار، نماینده، فرماندار و مسئولین بخش های کشاورزی یا دامداری، پهنه خشکسالی بر گردن این قشری که در حال نابودی است گسترانیده شده و اینان منتظر نگاه ویژه شما هستند.