طبس نیوز – یادداشت به قلم محسن اختیاری- پیاز کیلویی چند ؟! چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.
قیمت کیلویی چهارده ، پانزده هزار تومان آنهم برای کالایی ضروری مانند پیاز اگر چه بسیار جای تعجب دارد ولی به رویه ای معمول تبدیل شده که هر روز در مورد برخی کالاهای دیگر هم مصداق پیدا می کند ، هر چند قیمت این روزهای هر کیلو پیاز را در برخی نقاط تا هجده هزار تومان هم روایت کرده اند ؟!
اما نکته جالب اینجاست که تا آب از سر نگذشته هیچکس به فکر چاره نمی شود و این داستان یک روز در مورد سیب زمینی ، یک روز در مورد گوشت قرمز و دام زنده ، یک روز در مورد مرغ و هر روز در مورد کالایی خاص تکرار می شود و آنوقت است که همه دستپاچه می شوند که آی ! چرا جلو قاچاق را نمی گیریم ؟ وای ! باید جلو صادرات را بگیریم ، برای تامین نیاز داخلی باید حجم بالایی از کالای مورد نظر را بصورت اضطراری وارد کنیم ، واز اینگونه اقدامات فوری و فوتی دیگر که معمولا پس از وقوع واقعه به فکر علاج آن می افتیم .
البته در این میان تاثیر پررنگ بازار همسایگانی نظیر عراق و افغانستان و کشورهای حاشیه خلیج و بسیاری دیگر از این همسایگان یکی از اصلیترین دلایل بروز این التهابات است ، چرا که زمانیکه مثلا قیمت گوشت یا دام زنده در این همسایه ها نظیر کشورهای حاشیه خلیج بسیار بیشتر از داخل کشور است عده زیادی به فکر سودجویی می افتند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند و چه بصورت قانونی و یا حتی غیر قانونی و قاچاق اینگونه کالاها را از کشور خارج کنند و یا در ادامه این روند و با کمبود و گران شدن کالا در داخل کشور عده دیگری باز هم به دنبال سودجویی و پر کردن جیب مبارک اقدام به وارد کردن کالاها می کنند ، حال بماند که در میان این فرایندها چه درصدی از قیمت و سود مربوطه نصیب آن کشاورز زحمتکش و یا دامدار بینوایی که بازحمت و مشقت دام را پرورش داده می شود و چه مقدار به جیب دلالان محترم می رود و در یک گام فراتر چه سهمی از آن نصیب از مابهتران از جمله آقازاده هایی با ژن خوب می شود که با رانت و رابطه و صرفا به دنبال سود شخصی و بدون کمترین ملاحظه ای برای مصلحت کشور و مخصوصا مردم تحت فشار اقدام به واردات و یا در مواقع مناسب صادرات کالاها می کنند .
الاایحال آنچه عقلانی و منطقی به نظر می رسد این است که قبل از آنکه با خروج بی رویه برخی اقلام عمدتا به مقصد برخی کشورهای همسایه مشکلات و نیازهای آنها را مرتفع کنیم بهتر است شرایط کشور و مردم خودمان را مد نظر قرار دهیم و مشکلات خودمان را چاره اندیشی کنیم تا در پی این اقدامات حساب نشده نه فقط مسئولین که بویژه مردم صبور خودمان به زحمت و مشقت نیفتند و تحت فشار قرار نگیرند .