مردم ما از “کار (CAR) انگلیس” خاطره‌ها دارند، ولی باور نمی کردند روزی برسه که اون “کار” جای همه کارها رو بگیره.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی طبس به نقل از تسنیم،۲ ساله، بیش از یه میلیون متقاضی مسکن مهر از دولت یه سرپناه می‌خوان؛ “دولت میگه، پول نداریم، نمیشه پول چاپ کرد، چون تورم میاره و خلاصه اینکه نمیشه ۷۶ میلیون نفر رو فدای یه طرح “مزخرف” کرد.”
۲ ساله، جوونای این مملکت میگن، “بابا این وام ازدواج رو یه کم بیشترش کنید”، نمیشه با ۳ میلیون رفت خونه بخت. “ولی ظاهراً خزانه بانک‌ها بیشتر از این نداره که بده.اونهم تازه با هزار بدبختی میده.از بانک مرکزی هم که نمیشه قرض کرد، آخه قرار شد که دیگه پول چاپ نکنن.”
۲ ساله، کارخونه دار و تولیدکننده دنبال یه نمه یارانه‌اند. “یارانه تولید” رو که زیاد شنیدین.تازگی ها هم یه وعده بزرگ ۲۰۰ میلیاردی دادن، “ولی اگه پشت گوشتو دیدی، یارانه تولید رو هم می بینی. می گن هر چی یارانه بود، دادیم به مردم، اونهم با کلی مصیبت عظما و عذاب الیم. تهِ کاسه چیزی نمونده.
۲ساله، وبلکه بیشتر، این کارگرا میگن، حقوقشون یه ذره بیشتر بشه، حداقل رقمی بگیرن که هزینه بالای یه میلیونی شون رو جواب بده. “میگن غیرقانونیه، قانون گفته اندازه تورم. تورم هم که میگن، هر روز داره کم میشه.” کارگرا میگن، لااقل اون ماهی ۲۰ هزار تومنی که واسه حق مسکن تصویب کردین بدین. “میگن باید جلسه بذاریم، بررسی کنیم، وقت می بره.”
۲ ساله، بیکارا که هر ۵ دقیقه هم یکی یکی بیشتر میشن، دنبال یه پول مختصرن که شغلی دست و پا کنن.آخه میگن برای هر یه شغل ۲۰ میلیون می خواد. “ولی دولت که پولی برای اینجور کارا نداره، بانک هم که واسه این جور کارا پول نمیده، میگن آخه سود نداره، سود تو دلالیه، کی از تولید سود برده که تو دومیش باشی. آخه شترمرغ هم پول ساز میشه، مگه میشه، مگه داریم. ”
۲ ساله، مردم میگن با ۳۰ میلیون و ۶۰ میلیون که نمیشه خونه خرید، انباری هم نمیشه.حالا که می‌گید کارتون خونه سازی نیست، لااقل یه وامی بدید که بشه باهاش یه ۵۰ متری خرید. “میگن طرح‌ها داریم واسه مسکن، تازه قراره وام ۱۰۰ میلیونی بدیم، ولی چه کنیم که اون مسکن مزخرفه همه پول ها رو بالا کشیده.چیزی برای مسکن اجتماعی و حمایتی و لیزینگی و بقیه نمونده.”
۲ ساله، اونایی که سهام عدالت گرفتند، می گن لااقل سودشو بدید بزنیم به یه زخمی، آزاد کردن پیشکش تون. “میگن، تازه یه چیزی بدهکارید. آخه قیمتش از اون روزی که خریدید کمتر شده. سودش هم گرفتیم بابت آزادکردنش. شاید حوالی خرداد ۹۶ یه خبرایی بشه.” مگه حوالی خرداد ۹۶ چه خبره؟
۲ ساله، این دامدارا و گاودارا میگن قیمت شیرشون (منظور شیر گاوشون) پایینه، خودتون مصوب کردید ۱۴۴۰ تومن ولی کارخونه دار بیشتر از ۱۲۰۰ نمی خره.قرار شد بقیه شو خودتون بدید. پس چی شد؟ “میگن مصوبه خالی بدرد نمی خوره، باید پولش هم باشه.باید هیات دولت جلسه بذاره، بگه از کجا برداریم بهتون بدیم. ”
۲ ساله، سهامدارای بورس هر روز دارن ضرر می دن. یکی می‌گفت تا حالا بالای ۲۰۰ هزار میلیارد تومن ضرر کردن. آخه یکی نیست به دادشون برسه؟ “میگن، صبر کنید. داریم توافق می کنیم. این برجامه امضا بشه دیگه همه چی حله.تازه با بانک‌ها هم صحبت کردیم قرار شد بیان کمک.” بانک‌ها که نیومدند، برجام هم تایید شد ولی بورس سبز نشد.
خلاصه، ۲ ساله که همه میگن یه پولی بدید،یه کاری بکنید، یه تدبیری، یه امیدی، “میگن، پولی که نمونده، قبلی ها «بردند و خوردند»، ما موندیم و کلی قرض و بدهی. ولی امیدتون به تدبیر باشه.”
یهو ۴ تا وزیر پیدا شدند…
نامه نوشتند که ای‌داد، ای بیداد، چه نشسته‌این که ۱۰۰ هزار تا خودرو رو دست مون باد کرده، این کمپین هم که بلای جون شده. چه کنیم، چه نکنیم. همه دست به کار شدند. یکی سریع گفتگوی زنده گذاشت با مردم. گفت، “دستور دادم، تدبیر کنند. ” یه بسته هم همراش آورد ولی بازش نکرد. دو سه روز بعد سه تا وزیر و رئیس جمع شدند دور یه میز که بسته رو باز کنن.سرتون رو درد نیارم، یکی دو هفته نشد که یهویی ۱۱۰ هزار تا بسته پول ۲۵ میلیونی از یه جایی که قرار بود پول چاپ نکنه، سر درآورد. اونهایی هم که تا دیروز کمپین تحریم پراید ۲۰ میلیونی راه انداخته بودند، یهو برای ۳۴ میلیونیش صف بستند تا از این پوله بی نصیب نشن. خلاصه دو سه روزه انبار ۱۰۰هزار تایی خالی شد تا لااقل این “تدبیرِ” اگه به کار مردم نیومد، به یه “کار”ی بیاد.
صمد حسن‌نیا