تحصن مردم حامی آیت‌الله «عیسی قاسم» در برابر منزل وی وارد دویستمین روز خود شد؛ شیخی که فقط خواهان مراعات حقوق سیاسی، اجتماعی و انسانی مردم بحرین است.
به گزارش طبس نیوز به نقل از گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، وزارت کشور بحرین در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۶ (۳۱ خردادماه ۹۵) تابعیت آیت‌الله «عیسی احمد قاسم» رهبر معنوی شیعیان این کشور و شناخته‌شده ترین روحانی آن را به اتهام آنچه «تاسیس گروه‌های وابسته به مرجعیت سیاسی-دینی خارجی» و نیز به اتهام پولشویی و جمع‌آوری پول بدون مجوز دولتی، لغو کرد.
اعلام سلب تابعیت آیت‌الله عیسی‌قاسم از سوی رژیم آل‌خلیفه با واکنش‌های تندی از سوی مردم بحرین و جهان اسلام مواجه شد.مردم بحرین از همان روز اعلام حکم سلب تابعیت در اطراف منزل آیت‌الله عیسی قاسم تحصن و اعلام کردند که تا لغو این حکم به تحصن و تظاهرات خود ادامه خواهند داد این اعتراض‌ها همچنان ادامه دارد و اکنون وارد دویستمین روز خود شد است.
از جمله این واکنش‌ها هشدار تند سردار قاسم سلیمانی بود که در آن زمان بیانیه‌ای به شرح زیر اعلام کرد:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
مردم مسلمان و مظلوم بحرین مدت طولانی و سال‌های مدیدی است تحت ظلم، تبعیض، بی‌عدالتی، تحقیر واقدامات خشن، ضدانسانی و غیر قابل قبول آل خلیفه قرار گرفته‌اند. این مردم نجیب و صبور به رغم فشارهای سنگین و برخوردهای نژادپرستانه آل خلیفه حتی دستگیری برخی از رهبران سیاسی و دینی، به زندان کشاندن زن‌ها و کودکان و شکنجه خوفناک آنها، لغو تابعیت شهروندان، تضییع حقوق شهروندی و دهها جنایت دیگر، بدون دادن هر گونه بهانه ای به دست آل خلیفه بدنبال احقاق حقوق حقه خود بصورت مسالمت آمیز بوده و تشدید فشارها هرگز آنها را از این مسیر سلمی خارج نکرده است.
اما گستاخی آل خلیفه به جایی رسیده است که با نادیده گرفتن نجابت مردم و حرکت سلمی آنها و با استفاده از سکوت معنادار سازمان ملل، آمریکا و کشورهای غربی هر روز بر دامنه جنایات خود و ایجاد خفقان و فشاربیشتر بر ملت بحرین افزوده است.بازداشت غیر قانونی آیت‌الله علی سلمان و دیگر رهبران سیاسی و دینی بحرین در سایه سکوت مجامع بین المللی، آل‌خلیفه را به این گستاخی کشانده تا حریم روحانی بر جسته و رهبر دینی شیعیان بحرین، حضرت آیت الله آیت‌الله عیسی قاسم را مورد تهدید قرار داده و تصورات نگران کننده ای در اذهان مردم منطقه و بحرین بوجود آورد.
به نظر می رسد آل خلیفه از حرکت مسالمت آمیز مردم سوء استفاده کرده و برآورد دقیقی از خشم مردم ندارد.یقینا آنها می دانند تجاوز به حریم آیت الله آیت‌الله عیسی قاسم خط قرمزی است که عبور از آن شعله ای از آتش را در بحرین و سراسر منطقه پدید خواهد آورد و برای مردم راهی جز مقاومت مسلحانه باقی نخواهد گذاشت. قطعا تاوان آن را آل خلیفه پرداخت خواهد کرد و نتیجه آن جز نابودی این رژیم سفاک نخواهد بود.حامیان آل خلیفه بدانند اهانت به آیت الله آیت‌الله عیسی قاسم و استمرار فشارهای بیش از حد به مردم بحرین سرآغاز انتفاضه خونینی است که عواقب آن بعهده کسانی خواهد بود که به گستاخی حکام بحرین مشروعیت
می دهند.
(وانتصروا من بعد ما ظلموا و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون) شعرا ۲۲۷
"قاسم سلیمانی"
چرا سلب تابعیت در این برهه زمانی رخ داد
برخی کارشناسان انقلاب بحرین که از ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ آغاز شد را به ۴ دوره تقسیم کرده‌اند: تظاهرات گسترده و مذاکرات شکست‌خورده؛ حمله خونین از سوی حکومت؛ تلاش‌های سوری برای آشتی و گفت‌وگو و جمود سیاسی که از بطن درگیری‌های داخلی خاندان پادشاهی و فرقه‌گرایی متولد شده است.
این افرد معتقدند که جمود سیاسی مذکور در نهایت، منجر به سلب تابعیت آیت‌الله عیسی قاسم به عنوان بارزترین روحانی شیعه در این کشور و نیز پدر معنوی جمعیت «الوفاق» شده است.
در پیش گرفتن شیوه عربستان
اما موضوع واضح‌تر آن است که اقدامات سرکوبگرانه شدید دولت بحرین علیه مخالفان، دلیلی واضح بر ضعف قدرت داخلی در بحرین است. سنی‌مذهب‌های بحرین در آغاز اعتراضات مسالمت‌آمیز در سال ۲۰۱۱ به خاندان پادشاهی کمک کردند اما با پایان تظاهرات گسترده، برخی از این ائتلاف‌های سنی مردمی به جنبش‌های سیاسی خودجوش تبدیل شدند و دولت برای کنترل آن دست به یک سری اقدامات زد از جمله اینکه در انتخابات سال ۲۰۱۴ تعداد نمایندگان این ائتلاف‌ها را محدود و مشخص کرد و اینها منجر به نارضایتی‌هایی در میان سنی‌مذهب‌ها شد.
موضوع دیگر بحران مالی بود که با کاهش قیمت نفت گریبانگیر بحرین شد و بر حجم نارضایتی‌های داخلی افزود.
در عربستان نیز افزایش قیمت نفت و اصلاحات اقتصادی سخت، بر مردم این کشور فشار زیادی وارد می‌کرد و در این اثنا ناگهان اعدام آیت‌الله «نمر باقر النمر» در ژانویه ۲۰۱۶ اعلام شد و بسیاری از کارشناسان معتقدند مقامات آل‌سعود با این اقدام به دنبال دلجویی و راضی کردن حامیان نظام بودند.
شباهت بحرین و عربستان در این مسأله نه نوعی آشکار می‌شود بحرین نیز به تبعیت از عربستان با افزایش نارضایتی‌های داخلی در میان حامیان نظام، خبر سلب تابعیت آیت‌الله قاسم را اعلام کرد تا شاید از آنها دلجویی کند.
پروپاگاندای سعودی علیه آیت‌الله عیسی قاسم
«مارک اوین جونز» که یکی از پژوهشگران دیده‌بان حقوق بشر بحرین است، در پژوهشی مفصل که بر روی شبکه‌های اجتماعی انجام داد، اعلام کرد هزاران حساب جعلی در توئیتر وجود دارند که از آنها برای پروپاگاندا علیه ایران و شیعیان استفاده می‌شود و هشتگ‌های مختلفی در این زمینه را اداره می‌کنند.
وی افزود این حساب‌های توئیتری دورغین که بیش از یک میلیون است متلعق به عربستان است و زمان‌های مشخصی در یک ساعت هزاران توئیت می‌کنند و هشتگ هایی درباره بحرین، یمن، عربستان و … به راه می‌اندازند.
جونز در ادامه نوشت: هنگام سلب تابعیت آیت‌الله عیسی قاسم، برای اولین بار این حساب‌های دورغین شک من را برانگیخت. جستجو در اینترنت درباره آیت‌الله قاسم به صدها توئیت مشابه منجر می‌شد که احتمالا یک فرد عرب آن را اداره می‌کرد؛ این توئیت‌ها به زبان عربی و انگلیسی بود اما همه شبیه به هم بود و آیت‌الله قاسم را در چشم مخاطب یک «تروریست شیعه» معرفی می‌کرد که از حامیانش خواسته در راستای از بین بردن نیروهای امنیتی بحرینی تلاش کنند!
این پژوهشگر دیده‌بان حقوق بشر بحرین در ادامه به محاصره «الدراز» و تحصن مردم پرداخت و گفت: قطع مرتب اینترنت در این منطقه،تلاشی از سوی حکومت برای افزایش اعمال فشارها بر تحصن‌کنندگان است.
آیت‌الله «عیسی قاسم» کیست؟
آیت‌الله عیسی احمد قاسم در سال ۱۹۳۸ میلادی در منطقه الدراز بحرین چشم به دنیا گشود، در طول تحصیلات ابتدایی و متوسطه به استعداد و هوش سرشار شهرت یافت در همان حین در دادن آگاهی‌های دینی به هم سالان خود اهتمام می‌ورزید. وی تدریس خود را در مدارس دولتی در ابتدای دهه ی ۶۰ آغاز کرد، همزمان به تحصیل علوم دینی نیز اشتغال داشت.
در سال ۱۹۶۴ میلادی برای ادامه تحصیل علوم اسلامی به نجف اشرف هجرت نمود و تحصیلات دانشگاهی را در دانشکده فقه و اصول نجف اشرف ادامه داد و در عین حال از اساتید بزرگ حوزه علمیه استفاده نمود، مانند شهید سید محمد باقر صدر که شخصیت ممتاز او ، ایشان را تحت تاثیر قرار داده از افکار تابناکش استفاده نمود ، در طول این سالها دو بار برای تبلیغ به بحرین مراجعت نمود.
تا اینکه در سال ۱۹۷۲ میلادی از او خواسته شد که به بحرین بازگردد و در مجلسی که برای نوشتن قانون اساسی و ایجاد پارلمان مردمی و تشکیل سه قوه مهم در کشور که منتخب مردم باشد، تشکیل شده بود شرکت نماید، ایشان به دستور آیت الله شهید سید محمد باقر صدر و آیت‌الله محمد امین زین الدین به بحرین مراجعت نمود و در این مجلس حضور داشت در تمام مدت حضورش در دفاع از عملی نمودن دستورات اسلامی از هیچ چیز فروگذار نکرد.
در سال ۱۹۷۲ میلادی، در تاسیس و ایجاد (جمعیت توعیه اسلامی) شرکت نمود، هدف از ایجاد این جمعیت، جلوگیری از نشر و اشاعیه افکار مارکسیستی در میان جوانان در آن برهه از زمان بود تا زمانی که حکام بحرین فعالیت این جمعیت را ممنوع اعلام کردند (۱۹۸۴) ، ایشان ریاست ان را به عهده داشتند.
در سال ۱۹۷۳ میلادی از بارزترین شخصیتهای دینی و فعال مجلس ملی بشمار می‌آمدند ، که به تحقق عملی دین مبین در جامعه معتقد بودند و صیانت جامعه را مرهون تطبیق دستورات اسلام می‌دانستند تا اینکه این مجلس از طرف دولت بحرین در سال ۱۹۷۵ میلادی منحل گشت.
آیت‌الله عیسی احمد قاسم زندگی خود را وقف حراست از دین نمود ، همواره به تدریس و تبلیغ و نشر آگاهی‌های دینی از طریق امامت نماز جمعه و جماعت در مساجد بحرین و شرکت در مجالس دینی و سیاسی و احیای مناسبتهای اسلامی پرداخت تا اینکه سنبل پدر روحانی و مربی فاضل ، قشر نخبه ی شیعیان بحرین قرار گرفت.
ایشان ید طولایی در جهت مصون ماندن جوانان از به دام افتادن درافکار مارکسیستی و سرمایه‌گذاری غرب آن زمان که جوامع اسلامی ما را در می‌نوردید، داشتند.همواره افکار دینی را به سبک روز و بسیار جذاب مطرح نموده بخصوص قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و بعد از آن که مواضع ایشان در جهت تایید و الهام گیری از این انقلاب و پیروی از نظرات بنیان‌گذار جمهوری اسلامی امام خمینی(ره) بود.
در سال ۱۹۹۲ میلادی برای تکمیل تحصیلات حوزوی به حوزه علمیه قم هجرت نمودند و نزد مراجع عالی قدر آیت الله سید کاظم حائری و آیت الله فاضل لنکرانی و آیت الله سید محمود هاشمی شاهرودی تلمذ نموده تا اینکه به شهادت بزرگان حوزه به درجه فقاهت و اجتهاد نائل شده ، و به تدریس بحث خارج فقه و اصول مشغول گشتند.
در سال ۱۹۹۴ آن هنگام که در بحرین مردم برای دفاع از مطالبات مشروع تحرکات خود را آغاز کردند ، ایشان از دور رهنمودهای لازم را به مردم می دادند به طوری که سخنان و بیانات ایشان در سختترین و شدیدترین لحظات اثر چشم گیری در دادن روحیه به مبارزان داشت.
پس از بهبود جو سیاسی در سال ۲۰۰۱ به بحرین بازگشتند و به اشاره مرجعیت رشید و استقبال بی نظیر مردم زمام رهبری را به عهده گرفتند و تا کنون توانایی خود را در هدایت قشرهای مختلف مردم به اثبات رسانده‌اند.
حضرت آیت الله آیت‌الله عیسی احمد قاسم در سال ۲۰۰۴ به تاسیس مجلس علمایی اسلامی در بحرین پرداختند این مجلس مسائل زیادی را دنبال میکند مانند هدایت صحیح شیعیان در جو فساد و انحراف که از هر طرف جوانان را هدف قرار داده ، از لحاظ فکری ، عقیدتی ، دینی و تربیتی و در به وجود آمدن نسلی نو، قوی از نقطه نظر دفاع از عقاید صحیح شیعه و برخودار از اخلاق و تربیت عالی دینی.
ایشان در دور اول، ریاست این مجلس را بعهده داشتند و ریاست دوم مجلس زیر سایه راهنمایی‌های ایشان فعالیت میکند.